Πολυετής πόα, ύψους έως 45 εκ., ανήκει στην οικογένεια των βατραχιδών (Ranunculaceae). Τα φύλλα στη βάση του βλαστού έχουν μακρύ μίσχο και έλασμα αποτελούμενο τρία τμήματα, με βαθείς λοβούς. Ο βλαστός φέρει μία ομάδα από 3-4 άμισχα φύλλα, που διαιρούνται σε λεπτούς λοβούς. Τα άνθη, που εμφανίζονται μεμονωμένα, είναι μεγάλα και εντυπωσιακά. Το περιάνθιο αποτελείται από 5-8 πεταλόμορφα μέρη με ελλειψοειδές σχήμα και ποικίλα χρώματα, ροζ, κόκκινο, πορφυρό, μωβ ή άσπρο. Οι στήμονες είναι πολυάριθμοι, με μπλε ανθήρες, ενώ στο κέντρο τα πολυάριθμα πυκνά και λεπτά καρπόφυλλα δημιουργούν έναν κώνο. Φυτρώνει σε θαμνώνες και λιβάδια των χαμηλών υψομέτρων. Είναι μεσογειακό φυτό, που απαντάται αρκετά συχνά στην Ελλάδα.Ένα είδος, ανθίζει μέσα στο καταχείμωνο, σε εποχή που τα άλλα αγριολούλουδα βρίσκονται ακόμη σε βαθιά χειμέρια νάρκη. Φυτρώνει σε ανοιχτά λιβάδια και ξέφωτα, εκτεθειμένη στους χειμωνιάτικους ανέμους. Γι' αυτό οι αρχαίοι πρόγονοι μας την ονόμασαν ανεμώνη. Το όνομα της διατηρήθηκε για περισσότερα από δυόμισι χιλιάδες χρόνια, μέχρι τις μέρες μας, όπως και τόσες άλλες αρχαίες λέξεις και ονομασίες. Τα άνθη της, με μια μοναδική ποικιλία χρωμάτων, ξεχωρίζουν για την ομορφιά και το μέγεθος τους. Είναι εκπληκτικό να τα βλέπεις στους πιο υποβαθμισμένους από την υπερβόσκηση και τις πυρκαγιές τόπους, ανάμεσα στις πέτρες, με ελάχιστο χώμα και φυσικά χωρίς καθόλου λίπασμα, να ορθώνονται αγέρωχα αψηφώντας το χιονιά.

Φαρμακευτικές ιδιότητες:

Περισσότερα

Το όνομα του λουλουδιού συνδέεται με τον αρχαίο ερωτικό μύθο του Άδωνι και της Αφροδίτης. Σύμφωνα με το μύθο ο Άδωνις βγήκε για κυνήγι στο δάσος. Εκεί ο θεός Άρης που ζήλευε τον Άδωνι, επειδή η Αφροδίτη τον παράτησε για τα μάτια του ωραίου νέου, μεταμορφώθηκε σε άγριο κάπρο, επιτέθηκε στον Άδωνι και τον σκότωσε. Απαρηγόρητη η Αφροδίτη πήρε στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα του αγαπημένου της και όπως λέγεται ράντισε με νέκταρ την πληγή. Και από το μείγμα που έκαναν το νέκταρ με το αίμα ξεπήδησε ένα όμορφο λουλούδι. Μόνο που η ζωή αυτού του λουλουδιού κρατάει λίγο. Όταν ο άνεμος φυσάει κάνει τα μπουμπούκια του φυτού να ανθίσουν και ύστερα ένα άλλο ανεμοφύσημα παρασέρνει τα πέταλα μακριά. Έτσι το λουλούδι αυτό ονομάστηκε ανεμώνη ή ανεμολούλουδο επειδή ο άνεμος βοηθάει την ανθοφορία του αλλά και την παρακμή του.