Χαιρετισμός του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Δημ. Γιωτίτσα στην Πανηγυρική Εκδήλωση του Δήμου για τον εορτασμό της 100ης επετείου της Απελευθέρωσης των Ιωαννίνων
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Θ. ΓΙΩΤΙΤΣΑΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Τετάρτη, 20.02.2013
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ
του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας
Κυρίου Κάρολου Παπούλια
Εξοχώτατε Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας
Τύχη αγαθή να σας καλωσορίζω εκ μέρους του Δημοτικού Συμβουλίου της αγαπημένης μας πόλης στην λαμπρή επέτειο εορτασμού
της εκατονταετηρίδος από την απελευθέρωσή της, για την οποία ο Γεώργιος Χατζή – Πελλερέν, στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Ήπειρος», μετά την απελευθέρωση, με γλαφυρό και συνάμα διθυραμβικό ύφος έγραψε, μεταξύ άλλων: «…από της Αυγής της αγιασμένης […] Πέμπτης 21ης Φεβρουαρίου, […], σας κατέχει, δορυάλωτα, κτήμα του πολέμου, έπαθλον αλησμονήτου ανδρείας, τίμιον λάφυρον επικού αγώνος, σας πατεί ελληνικός στρατός, ώ φίλτατα Γιάννινα!».
Αλλά και το σύνολο του τύπου της περιόδου εξυμνούσε την ανδρεία του ελληνικού στρατού και τον υψηλό βαθμό εθνικής συνείδησης.
Δεν ήταν τυχαίες ούτε υπερβολικές αυτές οι περιγραφές.
Η εικόνα του Ηπειρωτικού μετώπου ήταν εντελώς διαφορετική από την εικόνα των μεγάλων αλλά σύντομων προελάσεων στη Μακεδονία το 1912 και των ορμητικών εφόδων του Δεύτερου Βαλκανικού Πολέμου το 1913.
Οι ορεινοί όγκοι με το ανεπαρκέστατο οδικό δίκτυο, οι εξαιρετικά δυσμενείς καιρικές συνθήκες και οι, υψηλής τεχνικής, γραμμές οχυρώσεων στην περίμετρο των Ιωαννίνων, που στη συλλογική μνήμη επικεντρώθηκαν στα τρομερά οχυρά του Μπιζανίου, είχαν ως αποτέλεσμα ο αγώνας να είναι σκληρός και παρατεταμένος.
Τον Οκτώβριο του 1912, ο Ελληνικός Στρατός κατέλαβε τη Θεσσαλονίκη σε τρεις μόλις εβδομάδες.
Ο ίδιος στρατός χρειάστηκε τρεις μήνες περίπου για να εκπορθήσει την ισχυρή γραμμή οχυρώσεων των Ιωαννίνων, με πολύ μεγαλύτερες απώλειες σε σύγκριση με αυτές της Μακεδονικής εκστρατείας.
Οι Έλληνες στρατιώτες, οι αξιωματικοί και ο πρωτοφανής αριθμός εθελοντών, αψήφησαν όλες αυτές τις δυσκολίες.
Με ενθουσιασμό, υψηλό ηθικό και πίστη στο δίκαιο του αγώνα και στην ιερότητα του σκοπού, αγωνίστηκαν ηρωικά και αγόγγυστα.
Η Θάλεια Φλωρά – Καραβία η οποία ακολουθούσε τον Ελληνικό Στρατό, με προσωπική της απόφαση και λειτουργούσε ως πολεμική ζωγράφος, ως ανταποκρίτρια της εφημερίδας που εξέδιδε ο σύζυγό της στην Αλεξάνδρεια και ως ιστορικός με τις ημερολογιακές σημειώσεις και καταγραφές της, σημειώνει:
«Είνε και το ηθικό των στρατιωτών μας θαυμάσιο. Εις το νοσοκομείο είδα εύζωνο με το πόδι δεμένο έως επάνω από σοβαρό τραύμα· τα μάτια του όμως έλαμπαν, όταν μιλούσε για τη μάχη. Ανυπομονεί να θεραπευθεί, να ξαναπάει στη θέση του· θέλει να μπει κι αυτός στα Γιάννενα ως πολεμιστής».
Υποκλινόμαστε ευλαβικά στον ηρωικό αγώνα και στις θυσίες τους που έφεραν το ποθητό εθνικό αποτέλεσμα. Την απελευθέρωση των Ιωαννίνων και της Ηπείρου.
Γι αυτόν τον ηρωικό αγώνα και για την πορεία της πόλης μας στον ελεύθερο αιώνα της θα μας μιλήσει στη συνέχεια ο καταξιωμένος και αγαπητός συμπατριώτης μας ποιητής, Μιχάλης Γκανάς.
Τον προσκαλώ στο βήμα για την ομιλία του με τον εύγλωττο τίτλο:
«Λόγος πολυφωνικός για τα Γιάννενα τα ελεύθερα, τα γυάλινα και τα μαλαματένια».
