Στο ''Μετέωρο βήμα των εικόνων'' συμμετέχει ο Ηπειρώτης ζωγράφος Αναστάσιος Καλιακάτσος. Αφιέρωμα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο με έκθεση και συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Στο ''Μετέωρο βήμα των εικόνων'' συμμετέχει ο Ηπειρώτης ζωγράφος Αναστάσιος Καλιακάτσος. Αφιέρωμα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο με έκθεση και συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Eνα εικαστικό αφιέρωμα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο που πλαισιώνεται με δύο συναυλίες της Ελένης Καραΐνδρου με μουσική και τραγούδια από τις ταινίες του μεγάλου Έλληνα δημιουργού παρουσιάζει το Megaron Plus.
Με τίτλο «Το μετέωρο βήμα των εικόνων», 14 νέοι εικαστικοί καλλιτέχνες συνομιλούν με τον φιλμικό κόσμο, τους μύθους και τα μοτίβα του αξέχαστου κινηματογραφιστή. Η επιμέλεια της έκθεσης που περιέχει ζωγραφικά έργα και εγκαταστάσεις είναι του ομότιμου καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών Γιάννη Ψυχοπαίδη.
«Σε αυτό το εικαστικό αφιέρωμα στον Θόδωρο Αγγελόπουλο καταγράφεται με δόκιμο, ζωντανό και σύγχρονο εικαστικό λόγο ένας διαχρονικός διάλογος των τεχνών - αυτή τη φορά είναι στα χέρια της νέας γενιάς των δημιουργών να καταθέσουν ένα φόρο τιμής σε έναν κατ' εξοχήν εικαστικό κινηματογραφιστή» σημειώνει ο Γιάννης Ψυχοπαίδης.
Πρόκειται, όπως λέει, για «ένα μεγάλο στοίχημα για τους ίδιους τους του καλλιτέχνες και μια πρόκληση, αλλά και μια θαρραλέα ανίχνευση και χαρτογράφηση του άυλου χώρου που συνδέει την εικαστική ποίηση του κινηματογράφου και τις φιλμικές αναφορές των εικαστικών μορφών».
«Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, αυτός ο ανήσυχος, ευαίσθητος και ανυπότακτος ποιητής της κινηματογραφικής εικόνας και του υψηλού μέτρου, εμπνέει και συνοδεύει τους νέους εικαστικούς δημιουργούς σε μια καταβύθιση στη δική τους άλλη θάλασσα σε ένα βαθύ υπαρξιακό, γοητευτικό, στοχαστικό, πολύχρωμο ταξίδι στα δικά του Κύθηρα» λέει.
Αραγε πώς αποτυπώνεται εικαστικά η συνομιλία των νέων δημιουργών με τον κόσμο του σινεμά και με τους «μύθους» του Αγγελόπουλου;
«Ο εικαστικός λόγος των νέων δημιουργών υπερβαίνει τη σκόνη του χρόνου που χωρίζει αλλά και συνδέει τις διαφορετικές γενιές και συναντά τον Θόδωρο Αγγελόπουλο σε μια κοινή περιπέτεια ζωντανής έκφρασης που ενώνει τη νεωτερική εικαστική γλώσσα με την γλώσσα της φιλμικής εικόνας. Τα εικαστικά έργα καταθέτουν εδώ του κοινούς τόπους και το ξεχωριστό βλέμμα των δημιουργών, αλλά και το μετέωρο βήμα των εικόνων, των αισθημάτων και των ιδεών που ρέουν σε ένα δημιουργικό ταξίδι χωρίς τέλος» απαντά ο σπουδαίος ζωγράφος και δάσκαλος.
Η έκθεση που θα παρουσιαστεί στο Φουαγιέ του Ισογείου και στο χώρο του Μουσείου θα έχει είσοδο ελεύθερη για το κοινό και θα διαρκέσει από την Πέμπτη 30 Μαΐου μέχρι την Πέμπτη 20 Ιουνίου (ώρες λειτουργίας: 10.00-18.00 τις καθημερινές και το Σάββατο).
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν με ζωγραφικά έργα και εγκαταστάσεις είναι οι: Χρήστος Δεληδήμος, Βαγγέλης Θεοδωρίδης, Μαρούσα Παράβαλου, Αννα Καρατζά, Αλεξάνδρα Κατσορίδου, Βασίλης Παφίλης, Νίκος Σεπετζόγλου, Γιάννης Σινιόρογλου, Χαράλαμπος Παπαγιάννης, Σωκράτης Φατούρος, Διαμαντής Σωτηρόπουλος, Κυριάκος Κουσουλίδης, Νίκος Αρβανίτης και Αναστάσιος Καλιακάτσος.
Συναυλίες με μουσική από τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Η Ελένη Καραΐνδρου παρουσιάζει μια επιλογή από τις περίφημες ταξιδιάρικες μελωδίες που έγραψε για τις οκτώ τελευταίες ταινίες του πρόωρα χαμένου συνοδοιπόρου της στην τέχνη, του ελληνα «ποιητή των εικόνων» Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Συμπράττουν η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Μυράτ, σολίστ-συνεργάτες της, το τζαζ τρίο Human Touch και η Δήμητρα Γαλάνη που ερμηνεύει τα τραγούδια των ταινιών.
Συνοδοιπόροι στην τέχνη από το 1983, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος που έφυγε από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2012 και η συνθέτρια Ελένη Καραΐνδρου συνεργάστηκαν σε οκτώ ταινίες.
Η μουσική και τα τραγούδια που λειτούργησαν ως ο λόγος που άρθρωνε τη φιλοσοφία και τη στάση ζωής αυτού του ανήσυχου σκηνοθέτη, παρουσιάζονται στο πλαίσιο δύο συναυλιών, την Παρασκευή 31 Μαΐου και το Σάββατο 1 Ιουνίου, στις 8 το βράδυ.
Πιο συγκεκριμένα, το πρόγραμμα περιλαμβάνει μια επιλογή από μουσικά θέματα για οκτώ ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου: «Ταξίδι στα Κύθηρα», «Ο Μελισσοκόμος», «Τοπίο στην Ομίχλη», «Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού», «Το Βλέμμα του Οδυσσέα», «Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα», «Το Λιβάδι που δακρύζει» και «Η Σκόνη του Χρόνου».
Να τι είπε για την συμμετοχή του, o Ηπειρώτης εικαστικός Αναστάσιος Καλιακάτσος.
Το να δουλέψεις πάνω στο έργο του Αγγελόπουλου είναι μεγάλη τιμή και πρόκληση για μένα αλλά και για όλους τους καλλιτέχνες.
Το έργο που διάλεξα είναι η "Αναπαράσταση" του Θ.Αγγελόπουλου (1970) Τυμφαία, Ήπειρος. Το οποίο ξεκινάει με το τραγούδι "Κοντούλα λεμονιά".
Είχα την τύχη να γεννηθώ και να μεγαλώσω στην Ήπειρο. Κυρίως στην Άρτα αλλά αρκετά καλοκαίρια τα πέρασα με τον αδερφό μου στο χωριό της μάνας μου το Λούτζινο ή αλλιώς Ποτιστικά, στο σπίτι του προπάππου και της προγιαγιάς.
Σπίτι πέτρινο, (ξερολιθιά), γεμάτο ζωή, καταφύγιο εντόμων και ερπετών, λειχήνες και άλλα ανώτερα είδη ζωής, στην θέση του συνδετικού υλικού.
Στα έργα μου με ενδιαφέρει να δώσω μια εικόνα σε κάποια παλιά και θολά συναισθήματα της μνήμης από διάφορες στιγμές της ζωής μου. Όχι κάποιες συγκεκριμένες εικόνες, πιο πολύ αφηρημένες, αλλά μέσω αυτής της εικόνας να μεταφέρω και στους άλλους κάποια συγκεκριμένα συναισθήματα.
Στην έκθεση αυτή θα έχω ένα ζωγραφικό έργο διάστασης 220χ340 εκ. και μία εγκατάσταση. Με τίτλο "Αναπαράσταση".
Το ζωγραφικό έργο είναι η εικόνα, λεπτομέρειας του σπιτιού του προπάππου στο Λούτζινο, που θέλησα να δώσω την δικιά μου αναπαράσταση σε αυτό το συναίσθημα που είχα από αυτόν τον γεμάτο ζωή τεράστιο πέτρινο τοίχο που βρισκόταν μπροστά στα μάτια ενός μικρού παιδιού.
Καλοκαιρινή βραδινή ψύχρα σε υψόμετρο περίπου 1000+ μέτρα.
Τα βράδια που έβγαινα να πάω δίπλα από το σπίτι, γιατί έπρεπε να πάω για την ανάγκη μου, έβλεπα διάφορες σκιές και φόρμες που σχηματιζόταν από τα κενά και τις πέτρες του τοίχου η ψύχρα γινόταν παγωνιά από τον φόβο και ξαφνικά έφτανε από μακριά, από την πλατεία του σχολείου, ο ήχος του κλαρίνου από το πανηγύρι που αντανακλούσε στους πέτρινους τοίχους του σπιτιού και έδιωχνε τα τέρατα και τους φόβους μου, ήχος συμπαραστάτης και μου έδινε κουράγιο πριν τρέξω στην αγκαλιά της προγιαγιάς.
Το δεύτερο έργο είναι μια εγκατάσταση που αποτελείται από κομμάτι ξύλινου πατώματος σπιτιού, και πάνω του βρίσκεται μια καρέκλα με ακουμπισμένο ένα κλαρίνο και δίπλα ένας σωρός από πέτρες του Άραχθου. Και ηχητικό ντοκουμέντο από τον παππού μου που παίζει, τραγουδάει , χορεύει και με μαθαίνει,την κοντούλα λεμονιά. Ήχος στην εγκατάσταση που δεν βλέπεις από που έρχεται και είναι σαν να βγαίνει από την μνήμη αυτών των στοιχείων.
Ο παππούς μου Τάσος Βίνης ήταν το κλαρίνο σε πολλά πανηγύρια και χαρές στα χωριά.
Αυτοί οι άνθρωποι που μεγάλωσαν όλους εμάς και δίναν ήχο και ρυθμό για τον χορό στις χαρές των ανθρώπων, που ένωναν οικογένειες στις πλατείες και ζέσταιναν σπίτια και ψυχές, έδιωχναν άγχη και φαντάσματα, αυτοί πρέπει να ακουστούν στο μέγαρο. Πρέπει να τους τιμήσουμε και να μας τιμήσουν με την παρουσία τους στο μέγαρο.
Θέλησα να μοιραστώ αυτό το συναίσθημα να το δώσω και σε άλλους ανθρώπους που δεν έχουν καν δει τέτοιο σπίτι από κοντά πόσο μάλλον να ζήσουν κιόλας εκεί κάποιες στιγμές της ζωής τους.
Σαν Ηπειρώτης ευχαριστώ τον μεγάλο σκηνοθέτη για την τεράστια κληρονομιά που μας άφησε.
Πληροφορίες γενικώς για την έκθεση μπορείτε να δείτε σε αυτές τις ιστοσελίδες που γράφω παρακάτω.
Ευχαριστώ πολύ.
Με εκτίμηση
Τάσος Καλιακάτσος
Διάφορες ιστοσελίδες που μπορείτε να δείτε πληροφορίες για την έκθεση.
Ελευθεροτυπία:
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=23%2F05%2F2013&id=365234
Mega tv:
http://www.megatv.com/megagegonota/article.asp?catid=27375&subid=2&pubid=31229418
Tα Νέα:
Λεπτομέρειες για την ταινία Αναπαράσταση:
http://www.theoangelopoulos.com/reconstruction_gr.htm
