Δήλωση του Προέδρου της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος Γιώργου Οικονόμου, για την ανιστόριτη παρέμβαση της Ρεπούση για την αυτοθυσία του Ζαλόγγου.

Έχει δικαίωμα η Κυρία Ρεπούση να πιστεύει ό,τι θέλει δεν είναι όμως επιτρεπτό στη σημερινή οδυνηρή πραγματικότητα να προκαλεί, να αποπροσανατολίζει το λαό από τα πραγματικά σημερινά προβλήματα και να επιχειρεί να διαστρεβλώσει και να παραμορφώσει την ιστορική πραγματικότητα .
Υπάρχει πλειάδα άπειρων ντοκουμέντων που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση ...όπως είναι το έργο του πρώσου περιηγητή Ιάκωβου Μπαρτόλοντυ που εκείνη την περίοδο βρισκόταν στην Ελλάδα και ο οποίος στο έργο του «Ταξίδιον στην Ελλάδα 1803-1804» γράφει: «Καμιά εκατοστή απ΄ αυτούς τους δυστυχισμένους είχαν αποτραβηχτεί βόρεια της Πρέβεζας στο Μοναστήρι του Ζαλόγγου. Τους επιτέθηκαν εκεί θεωρώντας ότι τάχα αυτή η τοποθεσία, πράγματι ισχυρή, θα μπορούσε να τους προσφέρει ένα νέο τόπο μόνιμης διαμονής, όπου και η σφαγή που ακολούθησε υπήρξε φρικτή. Τριάντα εννέα γυναίκες γκρεμίστηκαν από τα βράχια με τα παιδιά τους που μερικά ακόμη βύζαιναν, προτιμώντας έτσι, παρά να πέσουν ζωντανές στα χέρια των εχθρών τους».
Τεκμαίρεται λοιπόν κατά τρόπο αναντίλεκτο ότι ο χορός του Ζαλόγγου στις 19 Δεκεμβρίου 1803 αποτελεί μια πρωτοφανή ηρωϊκή πράξη που μοιάζει με θαύμα και που μόνο Σουλιώτισσες μπορούσαν να δημιουργήσουν και να προκαλέσουν τον παγκόσμιο θαυμασμό.
Η λάμψη της θυσίας τους καταύγασε την οικουμένη , πύρωσε τις ευαίσθητες χορδές των καλλιτεχνών , που δημιούργησαν αθάνατα έργα (πίνακας με το χορό του Ζαλόγγου στο μουσείο Λούβρου) και πιστοποίησε τη φρικώδη συμπεριφορά των τούρκων κατακτητών , προκαλώντας έτσι μεγάλο κύμα φιλελλήνων και μετατρέποντας παράλληλα το Ζάλογγο σε θεϊκό τέμενος.
Η Κα Ρεπούση ανήκει σ΄ αυτούς τους ιστορικούς που πρωταγωνιστούν στο έργο της "αποδόμησης" της ιστορικής αλήθειας . Προφανώς ανήκει σ΄ εκείνους που αρνούμενοι , τάχα την ιδεολογική χρήση της ιστορίας , επιδίδονται στην πλέον ιδεολογηματική κατάχρησή της, με τις "νεωτερικής" και προπαντός "νεοταξικής" κοπής προδεσμεύσεις στις οποίες υποτάσσουν αυτά που γράφουν.
Επίσης η Κα Ρεπούση επιδίδεται και σε ιδεολογική τρομοκρατία , ενοχοποιώντας ως κρυπτοεθνικιστικές ή και εθνικιστικές τις όποιες αντίθετες πρός τις δικές της απόψεις.
Η πλούσια ιστορία μας δεν έχει ανάγκη από διαστρεβλωτές , είναι δε ανίερο και βέβηλο να αποπειράσαι , με πρόσχημα την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας , να αποδομήσεις την ίδια την ιστορική αλήθεια.
Τότε εξυπηρετείς τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης που επιδιώκουν το ξαναγράψιμο της ιστορίας.

Γιώργος Οικονόμου
Πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος