Κώστας Τασούλας: Χειροτερεύει ο ΣΥΡΙΖΑ την κατάσταση στην Παιδεία. Προκλητική η αδιαφορία για την Ζωσιμαία.
Μόνο σοβαρά περαιτέρω προβλήματα δημιουργεί το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο στην Παιδεία αντί για λύσεις και βελτιώσεις τόνισε μεταξύ άλλων στη Βουλή κατά τη σχετική συζήτηση ο βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ κ.Κώστας Τασούλας. Επιπλέον αναφέρθηκε και στο συνεχιζόμενο απαράδεκτο πρόβλημα της Ζωσιμαίας που από το 2015 παραμένει μη ενιαία σχολική μονάδα, μόνο ως Πρότυπο Γυμνάσιο χωρίς συνδεδεμένο και Πρότυπο Λύκειο όπως όλα τα υπόλοιπα ιστορικά σχολεία. Η ομιλία το κ.Κ.Τασούλα έχει ως εξής:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούστηκαν διάφορες απόψεις για την παιδεία από υποστηρικτές ή από επικριτές του νομοσχεδίου αυτού.
Θα ήθελα να πω ότι η παιδεία είναι κάτι πολύ βαθύτερο και πολύ πιο ριζωμένο στον χρόνο εν σχέσει με την αίσθηση ότι κάνουμε επανάσταση στην παιδεία και ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε νέα δεδομένα τόσο εύκολα.
Θα σας πω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε πόσο βαθύ θέμα είναι η παιδεία εν σχέσει με τον επιφανειακό τρόπο που πολιτικές ηγεσίες κατά καιρούς τη διαχειρίζονται.
Το Σύνταγμα, το οποίο δεν το αλλάξαμε στο άρθρο 16, καθορίζει τον σκοπό της παιδείας και λέει ότι η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους, που αποσκοπεί στη φυσική, επαγγελματική, πνευματική και ηθική αγωγή των Ελλήνων, στην ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής τους συνειδήσεως και στη διάπλασή τους ως ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών.
Προσέξτε να δείτε πόσο βαθύ είναι αυτό και ότι δεν έχει σχέση με τις τρέχουσες πολιτικές αντεγκλήσεις.
Κατ’ αρχήν ας δούμε το θέμα της εθνικής συνειδήσεως. Ο Όμηρος τόσους αιώνες πριν γράφει ότι η Καλυψώ, κύριε Υπουργέ, έθελγε τον Οδυσσέα όπως «Ιθάκης επιλήσεται». Τον έθελγε η Καλυψώ για να ξεχάσει την Ιθάκη. Όχι να ξεχάσει την Πηνελόπη ή τον Τηλέμαχο. Να ξεχάσει την πατρίδα του. Ένα από τα πρωτοπόρα, το πρωτοπόρο ελληνικό λογοτεχνικό κείμενο, δηλαδή, έχει την ίδια ανάπτυξη εθνικής συνειδήσεως με το Σύνταγμα του ’75. Είναι διδακτική η «Οδύσσεια» και η «Ιλιάδα». Και για να πάμε στο θέμα της υπονομεύσεως των αρχαίων ελληνικών από το πρωτότυπο κείμενο -διότι εκεί είναι η γοητεία, κύριε Υπουργέ, των αρχαίων ελληνικών, στο πρωτότυπο, όχι στη μετάφραση- θα σας πω το εξής: Για φανταστείτε, κύριοι συνάδελφοι, το όνομα «Καλύψω» είναι από το ρήμα «καλύπτω», δηλαδή «αποκρύπτω»δηλαδή «παραπλανώ». Η Καλυψώ είναι αυτή που παραπλανούσε τον Οδυσσέα επί επτά χρόνια για να μην πάει στην πατρίδα του. Η γοητεία είναι στο πρωτότυπο. Γι’ αυτό έχει βγει, κύριε Υπουργέ, και η περίφημη ιταλική φράση ότι «traduttore e traditore», ο «μεταφραστής είναι προδότης». Και όχι εσείς και εμείς και όλες οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης, με σπάνιες εξαιρέσεις, έχουν φερθεί στην παιδεία με μία δημαγωγική τάση. Συναγωνιζόμαστε σε δημαγωγία στα θέματα της παιδείας, εισάγοντας την κατάρα της ευκολίας σε έναν τομέα όπου η ευκολία έχει δημιουργήσει μόνο προβλήματα.
Η παιδεία είναι το μόνο πεδίο, όπου η ευκολία προκαλεί ζημιά. Η παιδεία δεν είναι για ευκολία. Και τα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά και οι τόνοι και οι δασείες και οι περισπωμένες. Και όλα αυτά, επειδή ακριβώς δημιουργούν δυσκολία, έγιναν αντιπαθητικά. Και ήρθαμε και εμείς, η Νέα Δημοκρατία, και εσείς, η Αριστερά, και αναλόγως των αντοχών μας εν σχέσει με το να εξηγήσουμε στον κόσμο ότι η παιδεία δεν έχει σχέση με την ευκολία και αφαιρούμε συνεχώς δυσκολίες από την παιδεία και κάνουμε την παιδεία ένα παιχνίδι. Δεν είναι παιχνίδι η παιδεία. Είναι ένα αγώνισμα δύσκολο, ενίοτε μονήρες, όπου ο καθηγητής, ο δάσκαλος πρέπει να εμπνεύσει το παιδί για να μπορέσει να απολαύσει τη γοητεία τού ότι η Καλυψώ έθελγε τον Οδυσσέα για να ξεχάσει την Ιθάκη.
Και επειδή είπα για την αξία ορισμένων πραγμάτων που δεν είναι τωρινά, θα σας πω ότι το άρθρο 114, κύριε Φίλη, το σημερινό 120 δηλαδή άρθρο του Συντάγματος, το οποίο λέει ότι κάθε πολίτης είναι υποχρεωμένος να προασπίζεται τη δημοκρατία εναντίον όποιου επιθυμεί να την επιβουλευτεί, προέρχεται από τον όρκο του Αθηναίου εφήβου, ο οποίος στα δεκαοκτώ του ορκίζεται, αφού πάρει το δόρυ και την ασπίδα, και λέει: «Και αν τις αναιρή τους θεσμούς ουκ επιτρέψω». Είναι το άρθρο 114, αλλά έρχεται από τόσο παλιά.
Και τα λέω όλα αυτά για να υπονομεύσω την ψευδαίσθηση ότι είμαστε πρωτοπόροι. Η παιδεία έχει ρίζες, τα αρχαία ελληνικά είναι χρήσιμα, η δυσκολία είναι η επικεφαλίδα και η κορωνίδα και το νόημα της παιδείας και εσείς συνεχίζετε μία κακή μεταπολιτευτική παράδοση, χειροτερεύοντας την κατάσταση στην παιδεία, δίνοντας ακόμη περισσότερες ευκολίες, μοιράζοντας και σπέρνοντας παντού σχολές και δημιουργώντας νέες σχολές χωρίς ακαδημαϊκά κριτήρια, όπως πολύ σωστά ειπώθηκε.
Θα έρθω σε ένα θέμα -και τελειώνω- το οποίο αφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα μου και το οποίο αποτελεί μία ηχηρή παράλειψη, που είναι ένα δείγμα γραφής όλης της προχειρότητας αυτού του νομοσχεδίου.
Στα Γιάννενα υπάρχει το πιο παλιό ελληνικό σχολείο η γεραρά Ζωσιμαία Σχολή από το 1828. Αυτό το σχολείο σήμερα, με βάση τον ν. 4327/2015, είναι το μοναδικό από τα πέντε ιστορικά πρότυπα σχολεία, που δεν είναι συνδεδεμένο με λύκειο, που δεν είναι, δηλαδή, ενιαία σχολική μονάδα. Υπάρχει μόνο Πρότυπο Γυμνάσιο Ζωσιμαίας στα Γιάννενα και δεν υπάρχει πρότυπο λύκειο, ενώ και η Βαρβάκειος και τα Ανάβρυτα και η Ιωνίδειος στον Πειραιά και η Ευαγγελική Σχολή της Νέας Σμύρνης -τα άλλα ιστορικά πρότυπα σχολεία- είναι συνδεδεμένα με λύκειο και συγκροτούν γυμνάσιο και λύκειο μία ενιαία σχολική μονάδα.
Ξέρω ότι υπάρχουν κάποια προβλήματα εν σχέσει με τα κτήρια, με τις υποδομές, εν σχέσει με τους καθηγητές του Γενικού Λυκείου Ζωσιμαίας, τα οποία όμως προβλήματα από το 2015 έως το 2019, τέσσερα χρόνια τώρα, θα μπορούσαν να είχαν λυθεί και να προστεθούν σήμερα σε αυτό το νομοσχέδιο δυο, τρεις λέξεις, οι οποίες θα συνέδεαν το Πρότυπο Γυμνάσιο Ζωσιμαίας με πρότυπο λύκειο, έχοντας επιλύσει η Κυβέρνηση αυτά τα χρόνια τα προβλήματα τα στεγαστικά και της απασχόλησης των καθηγητών του Γενικού Λυκείου Ζωσιμαίας.
Και έχουμε λοιπόν σήμερα αυτό το φαινόμενο, που δεν διορθώνεται με αυτό το νομοσχέδιο. Και δεν διορθώνεται για μία σχολή και για μία οικογένεια ευεργετών που έχει προσφέρει -τα κληροδοτήματα Ζωσιμάδων- στην πόλη των Ιωαννίνων είκοσι χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα ωφέλιμων σχολικών αιθουσών. Έχουν προσφέρει και εμείς ως αντάλλαγμα δεν τους αναγνωρίζουμε το δικαίωμα να έχουν σύνδεση με λύκειο. Και δεν αναγνωρίζουμε, επίσης, σε διακόσια εξήντα παιδιά το συνταγματικό δικαίωμα να ακολουθούν την πορεία μετά το γυμνάσιο σε πρότυπο λύκειο, όπως το ακολουθούν όλα τα άλλα παιδιά που φοιτούν στα υπόλοιπα πρότυπα ιστορικά γυμνάσια της χώρας.
Οφείλουμε, λοιπόν, όλα αυτά να τα λύσουμε. Οφείλουμε όλα αυτά να τα αντιληφθούμε. Οφείλουμε να μη θεωρούμε την παιδεία σαν κάτι που εμείς τάχα τώρα το ξεκινούμε. Τα σημερινά προβλήματα της παιδείας τα έχει περιγράψει ο Δελμούζος σε βιβλίο του από το 1944. Από το 1944 στο «Πρόβλημα της Φιλοσοφικής Σχολής» ο Αλέξανδρος Δελμούζος μιλάει για το αβάσταχτο φορτίο της αποστήθισης, μιλάει για τις χαριστικές διατάξεις εισαγωγής στα πανεπιστήμια και μιλάει για υπερπληθώρα φοιτητών, που δεν αντιστοιχεί εν συνεχεία σε επαγγελματικά δικαιώματα.
Από το 1944 ως το 2019 τα ίδια προβλήματα, επειδή δεν τολμάμε να λύσουμε τα θέματα και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλώς δεν τολμά να τα λύσει, αλλά τα επιδεινώνει δραματικά.
Επιτρέψτε μου, τελειώνοντας, να καταθέσω στα Πρακτικά την ανακοίνωση της Ένωσης Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων με την οποία καταγγέλλει το νομοσχέδιο για την πλήρη ισοπέδωση των πρότυπων σχολείων και την πρωτοφανή αδικία εις βάρος της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων.
Κατέθεσα ένα έγγραφο της Ένωσης Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων ότι δεν αντιμετωπίζεται ως ενιαία σχολική μονάδα το Πρότυπο Γυμνάσιο Ζωσιμαίας στα Γιάννενα.
Εννοείται ότι καταθέτοντας αυτό, η Νέα Δημοκρατία, όπως έχει πει και η κυρία Κεραμέως κατ’ επανάληψη, αντιμετωπίζει το Πρότυπο Ζωσιμαίας των Ιωαννίνων ως ενιαία σχολική μονάδα και με γυμνάσιο και με λύκειο και αυτό θα θεσμοθετηθεί από τη Νέα Δημοκρατία».
