Απάντηση στον χρυσαυγίτη Χρήστο Παππά
Πρόσφατα δέχθηκα επίθεση από τον χρυσαυγίτη Χρήστο Παππά. Ο βουλευτής της ναζιστικής συμμορίας με εγκάλεσε όχι ως βουλευτή, αλλά ως δάσκαλο. Ισχυρίστηκε, από το βήμα της Βουλής, πως άνθρωποι σαν κι εμένα, δηλαδή αριστεροί δημοκράτες, εγκληματούν όταν πρόκειται να διαμορφώσουν συνειδήσεις μικρών παιδιών.
Είναι πάγια θέση μου, εντός και εκτός του Κοινοβουλίου, όπως ήταν και εντός ή εκτός των σχολείων όπου δίδαξα, πως η μεγαλύτερη πληγή μιας κοινωνίας είναι ο φασισμός. Αυτό υπερασπίστηκα κι από βήματος της Βουλής, απαντώντας στον... "συναγωνιστή" του Χρήστου Παππά, υπόδικο Γιάννη Λαγό. Δεν υπάρχει Γιαννιώτης, δεν υπάρχει Ηπειρώτης που να μην γνωρίζει τι έκαναν οι ναζί στον τόπο μας. Αυτά τα εγκλήματα πήγαιναν από στόμα σε στόμα ανάμεσα στις γενιές, τα δίδασκαν οι παππούδες στα εγγόνια τους, ώστε να μην ξεχαστεί η θηριωδία. Τα ίδια εγκλήματα, όταν κληθήκαμε ως εκπαιδευτικοί στις σχολικές αίθουσες, οφείλαμε να τα διδάξουμε στα παιδιά. Το αποτέλεσμα; Μπορώ με περηφάνια να πω πως ο τόπος μου διατηρεί από τα χαμηλότερα ποσοστά της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα. Τα μέλη του νεοναζιστικού μορφώματος είναι ανεπιθύμητα σε αυτό το φτωχό μέρος.
Η Ήπειρος έχει να θυμάται πολλά. Έχει να θυμάται τους σχεδόν 2000 νεκρούς Εβραίους συμπολίτες μας που οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Έχει να θυμάται ένα από τα φρικτότερα ναζιστικά εγκλήματα της Ελλάδας, εκείνο του Κομμένου της Άρτας, όπου σύμφωνα με μαρτυρίες οι ναζί γέμιζαν μπαρούτι τα στόματα των βρεφών και τους έβαζαν φωτιά. Έχει να θυμάται τη Μουσσιωτίτσα, την Παραμυθιά, το Αηδονοχώρι, τους Λιγγιάδες. Από τους Λιγγιάδες γλίτωσε μόνο ένα βρέφος, όπου το βρήκαν να θηλάζει τη νεκρή μητέρα του. Αυτά τα εγκλήματα οφείλουμε να τα εξιστορούμε στα παιδιά. Οφείλουμε να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη. Για να μην επαναληφθούν. Για να μην θρηνήσουμε κι άλλον Παύλο Φύσσα.
Ο ναζισμός και ο φασισμός περιμένουν να πατήσουν πάνω στον φόβο για να αναπτυχθούν. Τον μετατρέπουν σε μίσος κι αυτός είναι ο λόγος που θα χάνουν, μέχρι να εξαφανιστούν για πάντα: γιατί εμείς παλεύουμε για την ζωή. Και για αυτόν τον λόγο, τέτοιες ιδέες δεν έχουν καμία θέση στα μυαλά των παιδιών. Tα παιδιά θα χτίσουν ένα μέλλον καλύτερο, δημοκρατικό, όπου δε θα περισσεύει κανείς, παρά μόνο αυτές οι άθλιες ιδέες. Για αυτόν τον λόγο, πρώτα ως δάσκαλος, ως πολίτης και πλέον ως πολιτικός, οφείλω να δηλώσω υπερήφανος για τις δημοκρατικές ιδέες που υπερασπιζόμουν σε όλη μου την ζωή. Να δηλώσω υπερήφανος για τους καταπληκτικούς μαθητές μου, που κουβαλούσαν την ιστορία τους. Και να υπενθυμίσω ότι η κοινωνική πληγή που λέγεται φασισμός δεν μπορεί παρά να κλείσει.
Ιωάννης Στέφος, Δάσκαλος
