Μόνο με τα μαθηματικά θα βρούμε άκρη, με τα κηρύγματα ποτέ. ΟΧΙ άλλο κήρυγμα !
Η ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Ένα πράγμα που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή είναι ότι το κράτος ποτέ δεν συντηρούσε κανέναν, αντίθετα το συντηρούσανε πάντοτε κάποιοι άλλοι.
Ερώτηση : -Ποιοι είναι αυτοί οι άλλοι ;
Απάντηση: -1. Η τάξη των Αυτοαπασχολούμενων (Α) και 2. Η τάξη των Eργαζομένων σε ξένη δουλειά (των προλετάριων).(Ε)
Μόνο αυτές οι δύο κατηγορίες μπορούν να παράξουν υπεραξία, από την οποία θα συντηρηθεί το κράτος. Κανένας άλλος, ούτε ο ίδιος ο Θεός.
Μόνο αυτές οι δύο κατηγορίες μπορούν να παράξουν υπεραξία, από την οποία θα συντηρηθεί το κράτος. Κανένας άλλος, ούτε ο ίδιος ο Θεός.
Αν συμβολίσουμε λοιπόν , τα έξοδα συντήρησης του Κράτους, για μια ορισμένη χρονική περίοδο, με (Δ) και διαιρέσουμε αυτό το (Δ) με το σύνολο (Α+Ε) , τότε βρίσκουμε ένα Πηλίκο (Π) που δεν είναι τίποτε άλλο , παρά ο μέσος όρος της συμβολής του κάθε Αυτοαπασχολούμενου(A) συν του κάθε Εργαζόμενου(E), σε ξένη δουλειά, στην συντήρηση του Κράτους. Δηλαδή έχουμε Π=Δ/(Α+Ε), που σημαίνει ότι τα έξοδα Δ= Π(Α+Ε). Με αυτήν την εξίσωση-που είναι η τέταρτη διάσταση της Πολιτικής Οικονομίας- μπορούμε να περάσουμε σε ένα Νέο Φορολογικό Σύστημα (ΝΕ.ΦΟ.ΣΥ).
Το κράτος την πρώτη Ιανουαρίου, ρωτάει τον Αυτοαπασχολούμενου μας , αν δέχεται να πληρώσει το (Π) , την συνεισφορά του δηλαδή, στην συντήρηση του κράτους, αλλά από εκεί και πέρα όσα βγάλει θα είναι δικά του, δεν θα έχει δικαίωμα κανένα κράτος, κανένας Θεός να του τα πειράξει. Αν πει ΝΑΙ πληρώνει το (Π) και μόνο το (Π) , αν πει ΟΧΙ συνεχίζει με το παλιό φορολογικό. Ούτε γάτα ούτε ζημιά..
Την ίδια διαδικασία κάνει το κράτος και με τον Εργοδότη μας,( καθ ότι αυτός κατέχει, την απαλλοτριωμένη υπεραξία των εργαζομένων του ), τον ρωτάει αν συμφωνεί να πληρώσει τόσες φορές το (Π) , όσος είναι ο αριθμός των εργαζόμενων ,που έχει στη δούλεψη του, δηλαδή τη συνεισφορά του εργοδότη ,του επιχειρηματία, στην συντήρηση του κράτους που είναι το (Π*Ε) , αλλά από εκεί και πέρα όσα βγάλει θα είναι δικά του, δεν θα έχει δικαίωμα κανένα κράτος, κανένας Θεός να του τα πειράξει. Αν πει ΝΑΙ πληρώνει το (Π*Ε) και μόνο το ( Π*Ε) , αν πει ΟΧΙ συνεχίζει με το παλιό φορολογικό. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Με το ΝΕ.ΦΟ.ΣΥ , όπως είναι λογικό, οι μισθωτοί (ιδιωτικοί και δημόσιοι) δεν πρέπει να πληρώσουν ούτε μια δεκάρα για φόρο, γιατί ,όπως είδαμε, όλα τα έξοδα συντήρησης του κράτους έχουν ήδη καλυφθεί από τον φόρο των Αυτοαπασχολουμένων και των εργοδοτών. (Αν κάποιος μισθωτός επιμένει να πληρώσει , ας πληρώσει, μόνο που αυτός ο φόρος θα καταλογίζεται σαν φόρος βλακείας). Η εφαρμογή του ΝΕ.ΦΟ.ΣΥ πρέπει να γίνει σταδιακά και σε εθελοντική βάση. Οσο έδαφος θα κερδίζει το νέο ,τόσο έδαφος θα κάνει το παλιό !
Περισσότερα στο βιβλίο του Βοστινιώτη (Τσούνη) Παναγιώτη: «Η τέταρτη διάσταση της Πολιτικής Οικονομίας , τα αίτια της κατάρρευσης και η έξοδος από την κρίση»
