«Μαχαίρι στο λαιμό» δανειοληπτών βάζουν εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων

ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ!

Πιέζουν ψυχολογικά και ασφυκτικά ακόμη και συνεπείς δανειολήπτες

Η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού θα οξύνει το πρόβλημα

Τη συσσωρευμένη αγανάκτηση πρέπει να αμβλύνει η Κυβέρνηση 

Σε εφιάλτη έχει μετατραπεί για πολλούς δανειολήπτες η πίεση που τους ασκούν οι εισπρακτικές εταιρίες, προκειμένου να εισπράξουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στις τράπεζες. Αν και οι εταιρίες αυτές πρωτοεμφανίστηκαν το 2009, η δράση τους εντάθηκε τα τελευταία χρόνια με την ψήφιση νόμου του 2015 επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που ουσιαστικά «έστειλε» χιλιάδες δάνεια στα περιβόητα Funds, τα οποία εξαγόρασαν έναντι ελάχιστου τιμήματος και στη συνέχεια με πιέσεις επιχειρούν να εισπράξουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τους δανειολήπτες. 

Η κατάληξη των «κόκκινων» δανείων στα εν λόγω Funds έγινε και γίνεται με πλάγιο τρόπο, καθώς μόνο τύποις προσπαθούσαν οι τράπεζες να ρυθμίσουν τα δάνεια. Αφού δεν συμφωνούσαν με τους δανειολήπτες με την «ετικέτα» του «μη συνεργάσιμου» προωθούσαν τα δάνεια στα Funds που είναι απρόσωπα και πολύ απαιτητικά έναντι των δανειοληπτών. Σύμφωνα με μέτριους υπολογισμούς, σήμερα τα «κόκκινα» δάνεια είναι άνω των 3 εκατομμυρίων, ενώ κατ’ άλλους γνώστες της τραπεζικής αγοράς μπορεί να φτάνουν και τα 4 εκατομμύρια, με τις συσσωρευμένες οφειλές το περασμένο Φθινόπωρο να είχαν φτάσει τα 90 δισ. ευρώ!

Είναι γεγονός ότι η οικονομική κρίση της τελευταίας 15ετίας προκάλεσε έκρηξη στα «κόκκινα» δάνεια και οι Εισπρακτικές εταιρίες αποτέλεσαν μια «λύση σωτηρίας» για τις Τράπεζες, προκειμένου να εισπράξουν τα οφειλόμενα. Ο τρόπος όμως που λειτούργησαν και συνεχίζουν να λειτουργούν ορισμένες από αυτές – αν όχι όλες – φέρνουν στα όριά τους, τους δανειολήπτες που απηύδησαν από τη συμπεριφορά τους, καταστρατηγώντας όλες τις προβλέψεις του νόμου. 

 Ενοχλητικοί και αδιάκριτοι 

Τα επαναλαμβανόμενα τηλέφωνα, σε ώρες ακατάλληλες, ακόμη και σε χώρους εργασίας είναι μια καθημερινή ψυχοφθόρος κατάσταση, η οποία επιδεινώνεται από την πιεστική συμπεριφορά υπαλλήλων των εταιριών. «Με καλούν επί καθημερινής βάσεως, ακόμη και σε ώρες κοινής ησυχίας, υπενθυμίζοντας τις υποχρεώσεις και τις συνέπειες που θα έχω εάν δεν πληρώσω τις οφειλές μου. Αναγκάζομαι να κλείνω το τηλέφωνο για να βρω λίγη ηρεμία», λέει στον «Π.Λ.» ένας συμπολίτης που έμπλεξε με δάνεια και εισπρακτικές εταιρίες. 

Είναι δε τόση μεγάλη η πίεση που ασκούν στους δανειολήπτες, που οι καβγάδες από τηλεφώνου είναι μάλλον συνηθισμένο φαινόμενο. Η πίεση και οι συνεχείς οχλήσεις δεν αφορούν μόνο μεγαλοοφειλέτες. Την περίοδο των Χριστουγεννιάτικων εορτών, όπως έλεγε αναγνώστης του «Π.Λ.», είχε δεχθεί επανειλημμένως ενοχλήσεις από τηλεφώνου για οφειλή… τριών λεπτών του ευρώ, που ήταν υπόλοιπο μιας δόσης. Ο ίδιος λίγες ημέρες αργότερα δέχτηκε νέο τηλεφώνημα από άλλη υπάλληλο της ίδιας εισπρακτικής εταιρίας, η οποία του… γνώριζε ότι έχει μια μεγάλη οφειλή προς Τράπεζα: Μα πόσο είναι της απάντησε ο δανειολήπτης; 1.800 ευρώ του απάντησε εκείνη, για να εισπράξει τη δέουσα απάντηση, καθώς και τις δόσεις κατέβαλε κανονικά και το οφειλόμενο ποσό ήταν περίπου το 1/15 του αρχικού δανείου, αλλά και η ημερομηνία καταβολής της προγραμματισμένης δόσης ούτε καν είχε πλησιάσει. Αν η παραπάνω περίπτωση ήταν μεμονωμένη, θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι πρόκειται περί… αστοχίας ή υπερβάλλοντος ζήλου των υπαλλήλων, ώστε να «πιάσουν» το καθημερινό πλάνο που τους θέτουν οι εισπρακτικές εταιρίες. 

Δυστυχώς όμως δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας, καθώς ανάλογες καταγγελίες για οχλήσεις εισπρακτικών εταιριών υπάρχουν και από άλλους δανειολήπτες. 

Βιάζονται να… ενημερώσουν

Συγκεκριμένα υπάρχουν διαμαρτυρίες συμπολιτών ότι δέχονται οχλήσεις για πληρωμή δόσεων δανείων πριν ακόμη εκπνεύσει η προθεσμία καταβολής τους. Και επειδή σύμφωνα με την ισχύουσα διάταξη η όχληση για οφειλές πρέπει να γίνεται δέκα ημέρες από την ημέρα που θα καταστούν ληξιπρόθεσμες, στις απορίες / διαμαρτυρίες των δανειοληπτών δικαιολογούνται ότι η επικοινωνία γίνεται στο πλαίσιο φιλικής υπενθύμισης. Δεν περιορίζονται όμως στους άμεσους δανειολήπτες: Όπως κατήγγειλε στον «Π.Λ.» αναγνώστης μας έχει δεχθεί αλλεπάλληλες τηλεφωνικές οχλήσεις για δάνειο συγγενικού του προσώπου στο οποίο είχε μπει εγγυητής. Η συμπεριφορά των υπαλλήλων θύμιζε «τοκογλύφους» της παλιάς εποχής, έλεγε ο ίδιος, καθώς ο δανειολήπτης και το ακίνητο για το οποίο είχε λάβει το δάνειο το είχε ενεχυριάσει στην τράπεζα και συνεπής ήταν στην καταβολή των δόσεων. 

Οι τηλεφωνικές οχλήσεις -παρά το γεγονός ότι δίνονται πάντα σαφείς απαντήσεις και εξηγήσεις- συνεχίζονται και επαναλαμβάνονται ανά 15 ημέρες, προκαλώντας ψυχολογικά προβλήματα στους δανειολήπτες, στους εγγυητές αλλά και στα μέλη των οικογενειών τους. 

Ανοίγει η «ψαλίδα» 

Το οξύμωρο, αλλά απόλυτα επικερδές για τις τράπεζες, είναι η πολιτική που ασκούν με τα επιτόκια, αφαιρώντας εισοδήματα και από τους καταθέτες και από τους δανειολήπτες. Παρά την προσπάθεια της Κυβέρνησης τον περασμένο Δεκέμβριο για να μειωθεί η ψαλίδα μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων, όπως αποκαλύπτει ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» το αντίθετο συνέβη. Συγκεκριμένα έκτοτε το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο του συνόλου των νέων καταθέσεων αυξήθηκε κατά 4 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο ο,10%, ενώ το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο του συνόλου των νέων δανείων προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις αυξήθηκε κατά 17 μονάδες βάσης στο 5,06%. 

Ανάλογη είναι η εικόνα και στα επιχειρηματικά δάνεια, που αναμένεται να προκαλέσουν νέες πιέσεις στους δανειολήπτες, νέες καθυστερήσεις στις πληρωμές δόσεων και μεγάλα… πανηγύρια στις εισπρακτικές εταιρίες. 

Συσσωρευμένη αγανάκτηση

Η κατάσταση αυτή θα πρέπει κάποια στιγμή να απασχολήσει τη σημερινή Κυβέρνηση, η οποία σε πρώτη φάση πρέπει να θεσπίσει ακόμη πιο αυστηρό νομικό πλαίσιο για τη δράση των εισπρακτικών εταιριών. Συσσωρεύεται μεγάλη αγανάκτηση στους δανειολήπτες που στο τέλος θα ξεσπάσει επί «δικαίων και αδίκων». 

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο ισχύον νόμος του 2009 έχει σαφείς διατάξεις και ορίζει ποιες είναι οι υποχρεώσεις των εισπρακτικών εταιριών, ως προς την επικοινωνία με τους δανειολήπτες. Πλην όμως η καταστρατήγησή τους είναι συνηθισμένο φαινόμενο, αν κρίνουμε από τις συνεχείς διαμαρτυρίες που υπάρχουν και οι οποίες δεν περιορίζονται μόνο στα Γιάννενα, αλλά είναι σε πανελλαδική ακτίνα. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, η επικοινωνία μπορεί να γίνεται μία φορά ανά δύο ημέρες ή και πιο αργά και κατά τις εργάσιμες ημέρες. Η παρέμβαση των εταιριών πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο για την ενημέρωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και τη ρύθμιση αυτών και να παρέχονται οι πληροφορίες των οφειλών, εφόσον ζητηθεί από τον οφειλέτη εγγράφως εντός 10 ημερών ατελώς. 

πηγη.Εφημ.ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ