Η εκλογική μάχη της Κυριακής αποτελεί την κρισιμότερη στη μεταπολίτευση και σε αυτή, συγκρούονται δυο εκ διαμέτρου αντίθετα πολιτικά σχέδια.

Το ένα έχει στο πυρήνα του την εξασφάλιση των συμφερόντων υπερ-πλουτισμού της οικονομικής ελίτ της χώρας και το άλλο τη σύγκρουση με αυτή την ελίτ και τη ριζική αναδιανομή πλούτου προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και εν γένει της κοινωνικής πλειοψηφίας

Συγκρούονται δύο διαφορετικές αντιλήψεις για την Ελλάδα. Το δικό μας όραμα είναι μιας κοινωνίας με λιγότερες ανισότητες. Μιας οικονομίας όπου ο παραγόμενος πλούτος θα αυξάνεται και θα διαμοιράζεται δίκαια μεταξύ των πολιτών που βρίσκονται στα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας. Μιας Ελλάδας όπου οι πολίτες της δε θα πεθαίνουν στην καρότσα ενός αγροτικού, γιατί δεν υπάρχει ασθενοφόρο να τους μεταφέρει στο πλησιέστερο νοσοκομείο.

Στις εκλογές αυτές, όμως, συγκρούονται και ιδέες. Το ένα σχέδιο προωθεί τον ατομικισμό. Το σχέδιο της Αριστεράς, από την άλλη, προωθεί το συλλογικό, προτάσσει το Δημόσιο έναντι του ιδιωτικού.

Σε αυτές τις εκλογές θα ήταν πολύ βολικό για την εγχώρια οικονομική και πολιτική ελίτ αυτού του τόπου να αναβιώσει ένας συμβιβασμένος δικομματισμός. Για την ακρίβεια, εδώ σκιαγραφείται ακόμα μια αντιπαράθεση στη βάση δυο σχεδίων. Όσοι επιθυμούν ένα βολικό δικομματικό, συγκρούονται με όσους επιθυμούν μια δομική και αποτελεσματική αντιπολίτευση στη Νέα Δημοκρατία.

Αυτές είναι μονάχα τρεις από τις βασικές συγκρούσεις που υφέρπουν στη μάχη των εθνικών εκλογών.

Την Κυριακή έχουμε χρέος να απαντήσουμε στο ερώτημα «πώς φανταζόμαστε την χώρα σε 10 χρόνια». Θέλουμε μια χώρα που τα βασικά αγαθά όπως είναι η υγεία, η παιδεία, το ρεύμα, το νερό και στέγη να είναι προνόμια στα χέρια των λίγων ή μια κοινωνία που θα έχει φτάσει σε ένα σημείο ώστε η ευημερία των από κάτω θα είναι το επίκεντρο, πρώτα σε επίπεδο αντίληψης και έπειτα σε επίπεδο πρακτικής.

Για να το θέσουμε διαφορετικά. Θέλουμε μια Ελλάδα που θα καλεί την κάθε «Ευδοκία» των Τεμπών να βάλειπλάτη και μετά θα την εκδιώκει και θα την πετάει έξω με τις κλωτσιές, ή θέλουμε μια Ελλάδα που θα φροντίζει τα παιδιά της; Άλλη εναλλακτική δεν υπάρχει.

Και για όσους θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απλά καταστροφολογεί προς άγραν ψήφων, επιτρέψτε μου να πω τα πράγματα με το όνομά τους: Το μόνο επιχείρημα που έχει απομείνει στη Νέα Δημοκρατία είναι αυτό περί ανάπτυξης. Αλλά στην ουσία πρόκειται για μια ανάπτυξη της παρέας και της τάξης τους. Και όσο για τους υπόλοιπους, αυτοί μονίμως θα βάζουν πλάτη για κανένα pass όποτε κι αυτό περισσεύει. Και ουαί κι αλίμονο έτσι και δεν βάλεις πλάτη, τότε θα σε πάρουν σηκωτή, όπως την Ευδοκία.

Εμείς θα επιμείνουμε να προτάσσουμε μέχρι και τελευταία στιγμή το σχέδιο μας που προτάσσει την αντιμετώπιση της ακρίβειας με την ενίσχυση των εισοδημάτων. Την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ άμεσα, με ετήσια τιμαριθμική αναπροσαρμογή. Την αύξηση κατά 10% στους δημοσίους υπαλλήλους. Την επιστροφή της 13ης σύνταξης, την καταβολή των αναδρομικών, την απόδοση της αύξησης του 7,5% σε όλους τους συνταξιούχους, και σε όσους έχουν προσωπική διαφορά. Τη μείωση των έμμεσων φόρων, του ΦΠΑ στα τρόφιμα, του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα

Καλούμε κάθε προοδευτικό πολίτη να βρεθεί στην κάλπη και με τη ψήφο του να ενισχύσει τη Δημοκρατία και να βάλει εμπόδια σε έναν ανεξέλεγκτο Μητσοτάκη.