Κώστας Τασούλας: Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να πάρει θέση στην πρόταση της ΝΔ για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος για τα δάση.
Κατά τη χθεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής Αναθεωρήσεως του Συντάγματος ο Γενικός Εισηγητής της ΝΔ κ.Κώστας Τασούλας τόνισε μεταξύ άλλων την ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 24 λόγω του ότι και παρά το ότι αυτό αναθεωρήθηκε το 2001, τόσο η νομολογία, όσο και η διοικητική πρακτική έχουν οδηγηθεί σε ανελαστικές και εξωπραγματικές παραδοχές ως προς τις δασικές εκτάσεις που παραγνωρίζουν πραγματικές καταστάσεις διαμορφωμένες εδώ και δεκαετίες. Αποτέλεσμα να μη εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον αλλά και να οδηγούμαστε σε απαράδεκτες και δημευτικές λύσεις. Ο κ.Τασούλας εξήγησε ότι αν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνήσουν να αναθεωρηθεί το άρθρο 24 τότε η σημερινή κατάσταση γύρω από αυτό και οι επιπτώσεις σε αγροτικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις που θεωρούνται δασικές θα συνεχισθούν για τα επόμενα τουλάχιστον δέκα χρόνια, δεδομένου ότι μόνο οι ψήφοι που διαθέτει η ΝΔ που προτείνει την αλλαγή του άρθρου αυτού δεν αρκούν για να χαρακτηρισθεί ως αναθεωρητέα η διάταξη.
Ειδικότερα για τα θέματα αυτά ο κ.Τασούλας είπε τα εξής: «Αλλού είναι το πρόβλημα. Αξίζει να το σκεφθούμε, επειδή χωρίς τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ δεν πάει στην επόμενη Βουλή το άρθρο 24, περί δασών ώστε να αναθεωρηθεί.
Προσέξτε, υπάρχουν εκτάσεις, οι οποίες έχουν δοθεί ως κληροτεμάχια σε ακτήμονες, με συμβόλαια από το δημόσιο, έχουν εγκαταλειφθεί από τους δικαιούχους, έχουν δασωθεί εν συνεχεία και σήμερα που θέλουν να τα αξιοποιήσουν θεωρούνται δάσος –κακώς. Υπάρχουν αγροκτήματα εντός αναδασμών, που έχουν δασωθεί λόγω αστυφιλίας και σήμερα που θέλουν να τα αξιοποιήσουν άνθρωποι που επιστρέφουν στην επαρχία θεωρούνται δάσος.
Υπάρχουν αμπελουργικές ζώνες, οι οποίες κάποτε ήταν αμπέλια και καλλιεργούντο, εγκατελείφθησαν προσωρινά, σήμερα -κακώς- θεωρούνται δάσος και εμποδίζεται η αξιοποίησή τους. Τα ίδια συμβαίνουν και με χορτολιβαδικές εκτάσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται, χωρίς να έχουν δέντρα, ως δάσος.
Αν δεν τα δούμε αυτά -όλη η προστασία των δασών στηρίχθηκε κυρίως στην ανησυχία μας για τα δάση σε περιαστικό περιβάλλον-, αγνοούμε τα προβλήματα που δημιουργεί η ανελαστικότης της νομοθεσίας και του Συντάγματος στις αγροτικές και κτηνοτροφικές περιοχές.
Αυτό πρέπει να το ξαναδούμε και να δώσουμε λύση σε όσους θέλουν να ξαναδουλέψουν σε αγροτικές και κτηνοτροφικές περιοχές και εμποδίζονται από τον χαρακτηρισμό, ως δήθεν δασικών, απλώς δασωθέντων αγρών».
