Με μεγάλη μου λύπη δεν είμαι σήμερα στη συνάντηση των φορέων της Άρτας με την πρόεδρο της Επιτροπής «Ελλάδα 2021»,
καθώς κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις επιβάλλουν την παραμονή μου στην Αθήνα.
Θα ήθελα, όμως, και εγώ να καλωσορίσω την κα Αγγελοπούλου στον τόπο μας, έναν τόπο, που, όπως κάθε γωνιά της Ελλάδας, είναι ποτισμένος από το αίμα όσων αγωνίστηκαν για ελευθερία και αυτοδιάθεση.
Η περιοχή μας έπαιξε καταλυτικό ρόλο στον απελευθερωτικό αγώνα.
Στο Δήμο Γεωργίου Καραϊσκάκη, που ονομάστηκε έτσι επειδή εκεί, στη Σκουληκαριά, γεννήθηκε ο Αρχιστράτηγος της Επανάστασης, θέριεψαν τα επαναστατικά κινήματα των Ραδοβυζίων και έλαμψε το Ολοκαύτωμα στην Ιστορική Μονή Σέλτσου, που αποτελεί το δεύτερο και μεγαλύτερο «Ζάλογγο» των Σουλιωτών.
Από το Κομπότι του Δήμου Νικολάου Σκουφά καταγόταν ο Νικόλαος Σκουφάς, ο πρωτεργάτης της Φιλικής Εταιρείας. Και στο Πέτα, διεξήχθη η ομώνυμη μάχη, που έμεινε στην ιστορία ως η μάχη, όπου Φιλέλληνες απ’ όλη την Ευρώπη θυσιάστηκαν για τα δίκαια του ελληνικού λαού. Στέλνοντας έτσι ένα μήνυμα, που τόσο επίκαιρο είναι ιδίως στις μέρες μας, όπου η αλληλεγγύη των φίλων και συμμάχων προς τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας είναι το ζητούμενο.
Στον Δήμο Κεντρικών Τζουμέρκων, στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου στο Βουργαρέλι, υψώθηκε το λάβαρο της Επανάστασης του 1821 και διεξήχθησαν οι μάχες στη Γέφυρα Πλάκας τον Ιούλιο του ’21, στο Σταυρό Θεοδωριάνων τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς, που εμπόδισε τους Τούρκους να περάσουν προς τη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο, δίνοντας την ευκαιρία να θεριέψει η επανάσταση εκεί, αλλά και η μάχη του Βουργαρελίου το 1823, όπου νικήθηκε ο Ομέρ Βρυώνης και διεσώθηκε έτσι η επανάσταση στη Δυτική Ρούμελη.
Στο Δήμο Αρταίων έγινε τον Νοέμβριο του 1821 η μάχη της Άρτας, με τη συμμετοχή επιφανών αγωνιστών, του Καραϊσκάκη, των Μποτσαραίων, των Τζαβελαίων, του Μακρυγιάννη κ.ά., η οποία κράτησε 16 μέρες και οδήγησε στην κατάληψη της Άρτας.
Στην Άρτα είχε το μαγαζί του ο Νικόλαος Σκουφάς, στο οποίο κατασκεύαζε σκούφους, τέχνη από την οποία απέκτησε και το προσωνύμιο Σκουφάς και εδώ δραστηριοποιήθηκε εμπορικά ο Ιωάννης Μακρυγιάννης, μέχρι το 1820, οπότε και μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.
Στην Άρτα, στο ιστορικό Γεφύρι βρισκόταν τα σύνορα του Ελληνικού κράτους με την Τουρκική αυτοκρατορία. Και από εδώ, τον Οκτώβριο του 1912 ξεκίνησε η επίθεση του στρατού της Ηπείρου, με νικηφόρα κατάληξη την απελευθέρωση της υπόλοιπης Ηπείρου.
Ο τόπος μας, λοιπόν, είναι γεμάτος μνήμες, που δεν χάνονται, όμως, στα βάθη των αιώνων. Η ιστορία μας είναι ζώσα, αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, στα τραγούδια, στις διηγήσεις, στα μνημεία που βρίσκονται ολόγυρά μας, στην αγορά.
Μνήμες από το χθες, αλλά και διδαχές για το σήμερα και το αύριο. Και γι’ αυτό το λόγο συναντήσεις όπως η σημερινή έχουν ιδιαίτερη σημασία. Διότι, μέσα απ’ αυτές θα επιλεγούν οι δράσεις που θα αναδεικνύουν το πώς φανταζόμαστε και θέλουμε την Ελλάδα των επόμενων χρόνων.
Η Άρτα έχει αφήσει βαθύ το αποτύπωμά της στην ιστορική διαδρομή της Ελλάδας και δίκαια διεκδικεί, μέσα από τις δράσεις που θα υποβληθούν στην Επιτροπή, τόσο την αναγνώριση αυτής της διαδρομής, αλλά και την προβολή των προοπτικών της για το αύριο.
Σας ευχαριστώ
Όλγα Γεροβασίλη
Βουλευτής Άρτας
Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
