Ζητούνται λύσεις για το κυκλοφοριακό, που η κατάσταση πάει απ’ το κακό στο χειρότερο με άμεσες συνέπειες

Λύσεις και ξανά λύσεις για το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης. Είναι η μόνιμη συζήτηση όλων όσων αποφασίζουν να κινηθούν στο κέντρο της Άρτας και διαπιστώνουν, ότι η κατάσταση, κάθε ημέρα που περνάει γίνεται χειρότερη. Και σε κανέναν, μα κανέναν, τομέα δεν διαπιστώνεται η ελάχιστη πρόοδος.

Ζητούμενο είναι να λειτουργήσουν τα δημοτικά παρκινγκ, ώστε σε μια πορεία να γίνει συνείδηση των πολιτών, η αναγκαιότητα χρήσης των συγκεκριμένων χώρων, ώστε να ενισχυθεί η προσπάθεια, να απαλλαγεί το κέντρο από αυτοκίνητα, τα οποία δεν έχουν λόγο να είναι εκεί. Με την προϋπόθεση, ότι θα γίνουν ασφαλή και χρήσιμα.

Σ’ αυτήν ακριβώς την προσπάθεια, καθοριστικός θα είναι ο ρόλος του αστικού λεωφορείου, είτε με την εκδοχή του μίνι μπας, είτε με την εκδοχή των μεγάλων λεωφορείων, που εξυπηρετούν κυρίως τους κατοίκους των χωριών.

-Ποιού αστικού όμως;

Μα το αστικό λεωφορείο σ’ αυτή την πόλη, βρίσκεται υπό διωγμόν, μιας και κανένας μέχρι τώρα, σε μια μακρά πορεία, δεν έδειξε να κατανοεί τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει στην κοινωνική ζωή της πόλης και επί πλέον πως είναι το μέσο μεταφοράς των φτωχών ανθρώπων, που δεν έχουν την άνεση να κινούνται με αυτοκίνητο.

Σ’ όποια στάση κι αν βρεθείς, όπου στο αστικό λεωφορείο πρέπει να επιβιβαστούν ή να αποβιβαστούν συμπολίτες μας, γίνεται ο κακός χαμός. Καμία στάση στο κέντρο της πόλης, δεν έχει τις προϋποθέσεις, να σταματήσει το αστικό λεωφορείο και με ανθρώπινους όρους να εξυπηρετηθούν οι επιβάτες και ο εργαζόμενος οδηγός, να κάνει με την στοιχειώδη αξιοπρέπεια την δουλειά του. Το αποτέλεσμα, είναι να μην μπορεί να κάνει βήμα, να ακολουθούν ουρές οχημάτων, να πολλαπλασιάζεται ο εκνευρισμός και να επικρατεί ένας πανικός, που κανέναν δεν ωφελεί.

Μάταιες οι προσπάθειες, της διοίκησης του Αστικού ΚΤΕΛ Άρτας, να πείσει τους παράγοντες του τόπου, πως το αστικό λεωφορείο, είναι χρήσιμο για την σωστή λειτουργία της περιοχής και επί πλέον, είναι το όχημα που αποδεικνύεται ζωοδότης του κέντρου της πόλης, μιας και είναι αυτό που μεταφέρει τον καταναλωτή στην αγορά, τον πελάτη στα καφέ και πολλά άλλα.

Χωρίς να μπορεί να το πει κανένας δημόσια, αυτό συμβαίνει. Η κίνηση των αστικών λεωφορείων στο κέντρο της Άρτας, είναι αφημένη στην τύχη της, ενώ η διοίκηση του Αστικού ΚΤΕΛ, που κάνει τις δικές της προσπάθειες, είναι διαρκώς αγνοημένη. Κάποιοι που ασχολούνται με τα δημοτικά, την θυμούνται μόνο προεκλογικά, λέγοντας μεγάλα λόγια και η συνέχεια, είναι εξόχως απελπιστική.

Μιλώντας στην «Γ» οι διοικούντες το Αστικό ΚΤΕΛ Άρτας, λένε και ξαναλένε πως έχουν απελπιστεί να επιζητούν την συνεννόηση, έστω και για τα πιο απλά πράγματα, για προβλήματα, τα οποία για να λυθούν, δεν απαιτούν ούτε κονδύλια, ούτε τίποτα. Απλή λογική και συνεννόηση, επιζητείται. Μάταια όμως…

Και απ’ την ματαιότητα, ίσως και την υπερφίαλη λειτουργία των τοπικών παραγόντων, άμεσα θα πρέπει να αναζητηθεί το δέον γενέσθαι. Αυτό που πρέπει να επιβληθεί, στους αρμόδιους παράγοντες να γίνει και να γίνει άμεσα. Απλά πράγματα δηλαδή, αυτονόητα ίσως, αλλά τόσο ξεχασμένα.

Το αστικό λεωφορείο υπηρετεί την πλατιά μάζα, των απλών και μη εχόντων. Άρα πρέπει, στην εποχή της κρίσης και των πολλών μη εχόντων, να έχει την άνεση να κινείται στο κέντρο της πόλης και με βάση αυτή την άνεση, να έχει και ο πολίτης την άνεση να κινηθεί και να κάνει την δουλειά του.

-Πόσο δύσκολο είναι να γίνουν οι στάσεις ανθρώπινες;

-Πόσο δύσκολο είναι να περιφρουρηθούν, από ασυνείδητους οδηγούς;

-Πόσο δύσκολο, είναι να εντοπιστούν τα σημεία, όπου ο διέλευση του αστικού λεωφορείο, είναι αδύνατη, ώστε να γίνουν παρεμβάσεις και να μην παρατηρούμε τα προβλήματα, που είναι γνωστά και είναι ντροπή να προκύπτουν;

Κανένα απ’ τα πιθανά αιτήματα, δεν είναι δύσκολο, να αντιμετωπιστεί. Απλά, κανένας μέχρι σήμερα, δεν έδωσε την σημασία που απαιτεί το θέμα. Και κανένας δεν νοιάστηκε για άμεσες και πρακτικές λύσεις.

Να αξιοποιηθούν οι προτάσεις

Την στιγμή, που η Τροχαία Άρτας, με την προτροπή -για να μην πούμε την απαίτηση- της δημοτικής αρχής, έχει… σαρώσει κάθε αυτοκίνητο, που σταθμεύει παράνομα, πως είναι δυνατόν, να μην είναι απλή υπόθεση, η σωστή λειτουργία των στάσεων των αστικών λεωφορείων, που σε κάθε περίπτωση, υπηρετούν την σωστή εξυπηρέτηση του πολίτη.

Η εικόνα που παρουσιάζεται σήμερα, σε σχέση και με το προηγούμενο δεδομένο, δείχνει την πλήρη αδιαφορία και επιβεβαιώνει το γεγονός πως κανένας δεν θέλησε να ασχοληθεί ουσιαστικά με το όλο θέμα.

Η διαπίστωση, είναι και η αφετηρία, για το τι πρέπει να γίνει. Να αξιοποιηθούν οι προτάσεις και των υπευθύνων του Αστικού ΚΤΕΛ Άρτας, αλλά και όσων χρησιμοποιούντα τακτικά το μέσο μεταφοράς, για να προκύψει η σωστή πρόταση και η άμεση λύση του προβλήματος.