ΑΡΤΑ: Γιατί αυτή η εχθρική συμπεριφορά;
Γιατί αυτή η εχθρική συμπεριφορά;
Όλα τα καταστήματα,
πρέπει να δουλέψουν με
τους ίδιους όρους
Η αφορμή ήταν το προηγούμενο ρεπορτάζ της «Γ», για το πώς θέλουμε την λειτουργία των μνημείων στην περιοχή μας, και το πώς σε άλλες χώρες αναδεικνύουν τα μνημεία, με την λειτουργία καταστημάτων στην περιοχή τους, ώστε ο επισκέπτης, να έχει την δυνατότητα, να μείνει δίπλα και να παρατηρήσει το κάθε μνημείο.
Εκεί λοιπόν ξεδιπλώνεται και μία ακόμη ιστορία, σε σχέση με τον τρόπο, που η δημοτική αρχή αντιμετωπίζει τους χώρους παραμονής επισκεπτών ή και ντόπιων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΠΡΕΣΤΙΖ, που λειτουργεί δίπλα στο ιστορικό γεφύρι και τείνει να επαναλάβει τον θρύλο του γεφυριού της Άρτας, σε σχέση με την λειτουργία του και τα πολλά προβλήματα, που καθημερινά προκύπτουν. Την μια του αφαιρούν την άδεια και την άλλη την δίνουν, ενώ ο ιδιοκτήτης έπρεπε να μπει σε μια διαδικασία ατελείωτη, προκειμένου να εξασφαλίσει αυτό που αγόρασε, πληρώνοντας ένα μεγάλο τίμημα.
Που σημαίνει ότι αγόρασε και με την έγκριση του Δήμου Αρταίων, ένα μαγαζί με άδεια και προχώρησε στον πλήρη ευπρεπισμό του χώρου, με στόχο να δουλέψει και με τον καιρό να κάνει την απόσβεση της επένδυσης που έκανε, προσφέροντας παράλληλα κι έναν αξιοπρεπή χώρο, για τους επισκέπτες και τους ντόπιους.
Όμως αυτά που ίσχυαν την μία ημέρα στον Δήμο Αρταίων, δεν ίσχυαν την άλλη. Την μια απόφαση έβγαζε η μία επιτροπή, εντελώς διαφορετική η άλλη. Που πρακτικά αυτό σημαίνει, πως ο επιχειρηματίας, για ένα μεγάλο διάστημα βρισκόταν σε μια ιδιότυπη ομηρία, ανάμεσα στον έναν υπεύθυνο και τον άλλον. Σε βαθμό που ο ίδιος δεν μπορούσε να ησυχάσει και κανένας δεν ξέρει, τι μπορεί να του έχει στοιχίσει όλο αυτό το άγχος και η αγωνία, που του φόρτωνα κάθε ημέρα που περνούσε…
Κι εκεί προκύπτει βασικό το ερώτημα:
-Γιατί οι υπηρεσίες του δήμου Αρταίων, να είναι τόσο εχθρικές με την λειτουργία του συγκεκριμένου καταστήματος και σε περιπτώσεις άλλων καταστημάτων, που οι παρανομίες ήταν εμφανείς και καραμπινάτες, να είναι φιλικός;
Απάντηση, δε τέτοιες περιπτώσεις δεν δίνεται. Άλλωστε αυτό είναι το χαρακτηριστικό της απερχόμενης δημοτικής αρχής, όπως επίσης χαρακτηριστικό της, είναι να παριστάνει ο ένας ή ο άλλος παρατρεχάμενος, τον παράγοντα και για να το πετύχει αυτό, έπρεπε να περιγράφει δυσεπίλυτα προβλήματα, τα οποία ο ίδιος στην συνέχεια θα έλυνε. Μια παθογένεια, χωρίς αρχή και τέλος…
Όμως στην περίπτωση του συγκεκριμένη καταστήματος, τα γεγονότα από μόνα τους, αναδεικνύουν ένα βασικό ερώτημα:
-Γιατί αυτή η εχθρική συμπεριφορά;
Και πάλι απάντηση δεν υπάρχει. Το μόνο θετικό στις εξελίξεις αυτές και την μεγάλη ταλαιπωρία που προέκυψε, είναι πως ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, κατά τον καλύτερο τρόπο κάλυψε κάθε απαίτηση, σε επίπεδο γραφειοκρατίας, που προέκυψε και πλέον μπορεί να προγραμματίζει την λειτουργία του, χωρίς τα προβλήματα που δημιουργούσαν οι διάφορες αποφάσεις που λαμβανόταν, για να ακυρώσουν προηγούμενες και που θύμιζε την ιστορία, όπου «δουλειά δεν είχε ο διάολος»!
Βεβαίως το συγκεκριμένο κατάστημα, μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς, για την Άρτα, υπό την προϋπόθεση ότι οι κάθε λογής αρμόδιοι, κάποια στιγμή θα αφήσουν ήσυχο τον επιχειρηματία να εργαστεί και με φόντο βέβαια τις όποιες αποφάσεις, μπορεί να ισχύουν και φυσικά να ισχύουν για όλα τα καταστήματα του είδους.
Είναι δημόσια τα καταστήματα…
Δημόσια είναι καταστήματα, για τα οποία γίνεται αναφορά, άρα εύλογο το ενδιαφέρον. Γιατί δεν μπορεί να ισχυριστεί κανένας, πως η λειτουργία του κάθε καταστήματος, δεν είναι θέμα συζήτησης, σε κάθε συντροφιά και με κάθε ευκαιρία. Από κει λοιπόν προκύπτει και το ενδιαφέρον της «Γ», που χωρίς περιστροφές προτείνει να ισχύσουν οι όροι της σωστής λειτουργίας των καταστημάτων, χωρίς καμία εξαίρεση και χωρίς καμία προκλητική συμπάθεια, φαινόμενα τα οποία έχουν παρατηρηθεί.
Είναι απλό να γίνει αυτό και μία προϋπόθεση είναι αναγκαία. Να τηρηθούν οι νόμοι και οι διατάξεις, που όλα τα προβλέπουν και δεν παρουσιάζουν κενά, για τα οποία θα χρειαστεί ιδιαίτερη συζήτηση.
Όμως το ότι οι νόμοι δεν έχουν εφαρμοστεί ποτέ, κάτι σημαίνει. Ή μάλλον σημαίνει πολλά, τα οποία είναι γνωστά. Και τώρα είναι καιρός, να λείψουν αυτά τα νοσηρά φαινόμενα.
Η Γνώμη