Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τη λεγόμενη ''αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης'' δεν ανταποκρίνεται ούτε καν στην επείγουσα ανάγκη να εξασφαλιστεί αξιοπρεπής διαβίωση, για όσους ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Το μόνο που υπόσχεται είναι ορισμένα ψίχουλα σε όσους ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης (με οικογενειακό εισόδημα 400 ευρώ τον μήνα για τετραμελή οικογένεια), που κι αυτά δίνονται με ''εκπτώσεις'', ακόμη και σε σχέση με τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Την ίδια στιγμή στο ζήτημα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ανέργων, υποαπασχολούμενων, ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ, η κυβέρνηση απλά παρατείνει για ένα χρόνο τις ρυθμίσεις της προηγούμενης κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Δεν καταργεί το ελάχιστο όριο ενσήμων για την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ούτε παίρνει οριστικά πίσω την αύξηση -από 50 σε 100- για τα ελάχιστα ένσημα που απαιτούνται για την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Πίσω από τους βαρύγδουπους τίτλους και τα ψίχουλα προς την απόλυτη φτώχεια, η κυβέρνηση κρύβει τη συνέχιση της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που οδηγεί στην αφαίμαξη του λαού, ενώ δεν αντιμετωπίζει ουσιαστικά ούτε και τα φαινόμενα απόλυτης εξαθλίωσης. Αυτή η πολιτική βασίζεται στο αντιλαϊκό πλαίσιο του μνημονίου και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις οποίες και η σημερινή κυβέρνηση δεσμεύεται να τηρήσει με την πρόσφατη συμφωνία που υπέγραψε με τους εταίρους. Υπηρετεί την ανάγκη να εξοικονομηθούν κρατικοί πόροι που θα κατευθυνθούν για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, μέσω της κρατικής στήριξης.

Η διαφήμιση από την κυβέρνηση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, σε μια περίοδο που ομολογείται ανοιχτά η συνέχιση της φοροληστείας σε βάρος του λαού, αποδεικνύει ουσιαστικά ότι οδηγούμαστε σε μια κατάσταση όπου η φτωχή οικογένεια θα πληρώνει για την ακόμη φτωχότερη. Το ΚΚΕ στηρίζει αγωνιστικές πρωτοβουλίες και έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις νόμου και τροπολογίες για την πραγματική ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών, των ανέργων, τις οποίες θα επαναφέρει και κατά τη διάρκεια της συζήτησης του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.

Πάνω από όλα, όμως, χρειάζεται ο λαός να βάλει στο προσκήνιο της πάλης την ανάκτηση όλων όσα έχασε τα προηγούμενα χρόνια, και όλων όσα δικαιούται για μια αξιοπρεπή ζωή, πράγμα που απαιτεί αγώνες, συγκρούσεις, ρήξη με την ΕΕ, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, που γεννά κι αναπαράγει τη φτώχεια, την ανασφάλεια και την εκμετάλλευση».