Πώς ο Δήμος Ζίτσας… κέρδισε ένα σπουδαίο Μουσείο από τη Θεσπρωτία
Η Θεσπρωτία στερήθηκε ένα σπουδαίο μουσείο, γιατί δεν επιδείχθηκε το κατάλληλο ενδιαφέρον προς αξιοποίησή του για σειρά ετών, παρότι ήταν δωρεά. Ο γνωστός Θεσπρωτός, από το Πολύδροσο Θεσπρωτίας, συγγραφέας,ποιητής και λαογράφος Μήτσης Μήτσης, αναγκάστηκε, παρότι δεν επιθυμούσε μια τέτοια εξέλιξη, αφού ο τόπος του έχει πρωταρχικό ρόλο στην καρδιά, αλλά και στα βιβλία του, να πάρει πίσω το αξιόλογο υλικό, που αποτελεί το Μουσείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς Δημητρίου & Βικτωρίας Μήτση και το οποίο είχε κάνει δωρεά το 2008 στην τότε νομαρχία Θεσπρωτίας. Φιλοξενήθηκαν, επί νομαρχίας Βασίλη Γιόγιακα, για ένα μικρό διάστημα στην Ηγουμενίτσα τα εκθέματα και μετά αποφασίστηκε να μεταφερθούν στα Σύβοτα. Προέκυψε ο Καλλικραικός Δήμος Ηγουμενίτσας, και παρά τις διαβεβαιώσεις, λύση δε βρέθηκε, επί δέκα χρόνια, για τη λειτουργία του. Έτσι ο δημιουργός του Μουσείου έκανε πρόταση στο Δήμο Ζίτσας και το Δημοτικό Σσυμβούλιο αποδέχθηκε με χαρά την πρόταση και αποφασίστηκε να στεγαστεί στο πέτρινο δημοτικό σχολείο Καρίτσας, κάτι, που αποδέχθηκαν πρόθυμα, τόσο η τοπική κοινότητα, όσο και ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού.
Το Μουσείο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, λαογραφική συλλογή, έργα τέχνης, βιβλιοθήκη, χειρόγραφα, οικογενειακά κειμήλια, προσωπικά αντικείμενα και είδη ιστορικής αξίας.
Η σημαντικότητα αυτού του Μουσείου, που έχασε η Θεσπρωτία και το κέρδισε ο Νομός Ιωαννίνων, φαίνεται και από το γεγονός ότι η ενότητά του «Πρόσωπα και Πράγματα», που μπορούν με τη γραφή Braille τα αντικείμενά της να τα αντιληφθούν και άτομα με απώλεια όρασης, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο καινοτομίας από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Στρατηγικού Σχεδιασμού για το Λαϊκό Πολιτισμό στην Αθήνα, όπως και στην 3η Μπιενάλε Λευκορωσίας.
Η.Μ.
πηγη.Εφημ.ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ
