Μαχόμενη Εκκλησία και «Κιβωτός» βραβεύτηκαν στο πρόσωπο του π. Αντώνιου
Μια μεγάλη ηθική αναγνώριση για το σημαντικό κοινωνικό έργο που προσφέρει η
«Κιβωτός του Κόσμου» στα ανυπεράσπιστα παιδιά, ήταν η πρόσφατη βράβευση του ιδρυτή της π. Αντώνιου Παπανικολάου, στον οποίο η Πολιτεία απένειμε τον χρυσό κότινο στα πλαίσια του θεσμού « Ολύμπια 2016», που αναβίωσε μετά από 100 χρόνια.
Σε μια λαμπρή εκδήλωση στο Ζάππειο Μέγαρο των Αθηνών, η ημέρα ήταν αφιερωμένη στην μαχόμενη Εκκλησία, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο π. Αντώνιος.
Ως γνωστόν, ο πατήρ Αντώνιος αγωνίζεται με την «Κιβωτό του Κόσμου» να στηρίξει 400 παιδάκια, εκατοντάδες μονογονεϊκές οικογένειες, οικογένειες που έχουν πληγεί από την κρίση. Εκατό παιδιά που φιλοξενούνται στα «Σπίτια Φιλοξενίας» στον Κολωνό και τον Πειραιά. Αλλά και στην ακριτική Πωγωνιανή φιλοξενούνται μόνιμα 70 παιδιά, όπου παράλληλα λειτουργεί και Γεωργική Σχολή.
Μάλιστα, στην ακριτική αυτή γωνιά της χώρας γίνεται και εθνικό έργο, αφού σε μια περιοχή ερημωμένη και ξεχασμένη, η λειτουργία της «Κιβωτού» έδωσε πνοή ζωής. Άνοιξαν τα σχολεία και νέες θέσεις εργασίας, αυξήθηκε η επισκεψιμότητα της περιοχής, αλλά και εξασφαλίζεται η ζωτικότητα της περιοχής, αφού στο μέλλον δίνεται η δυνατότητα στα παιδιά να μείνουν στην περιοχή και να αποκατασταθούν επαγγελματικά ασχολούμενοι με την γεωργία και κτηνοτροφία
Στη Χίο φιλοξενούνται 35 παιδιά και έχουν περάσει 120 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Και σε λίγο θα ανοίξει και μία στέγη παιδιών και στο Βόλο, όπου θα φιλοξενηθούν περίπου 40 παιδιά.
Η μαχόμενη Εκκλησία
Στη μεγάλη κουβέντα, που τώρα τελευταία, έχει απασχολήσει την κοινωνία μας για την θέση της Εκκλησίας σε μεγάλα ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα, έρχεται αυτή η βράβευση να αναδείξει στο πρόσωπο του πατρός Αντωνίου, τη μαχόμενη εκκλησία και τον λαϊκό κλήρο, που όπως πάντοτε έτσι και σήμερα, μάχεται στην αρένα της ζωής για την επιβίωση, την αξιοπρέπεια, την στήριξη και την ηθική και κοινωνική ανάσταση του ποιμνίου της. Μάχεται στις τελευταίες και «απομακρυσμένες» χαραμάδες της κοινωνίας μας, αντιστεκόμενη στην κάθε είδους κρίση, πνευματική, κοινωνική, ηθική και οικονομική. Εκεί όπου οι υπηρεσίες του Κράτους δε φθάνουν, από αδυναμία και ανεπάρκεια, λόγω της κρίσης.
Εφ.ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ
