Ευάγγελος Αθανασόπουλος: Το Χωριό μου η Χαραυγή.

Το χωριό μου η Χαραυγή

Καστανιές, πουρνάρια, πηγές, και πανύψηλα πλατάνια, άγριες ρεματιές με πλούσια καταπράσινη βλάστηση, ραχούλες με μικρούς κάμπους όλα αυτά μου θυμίζουν την διαδρομή που κάνω φτάνοντας στο χωριό μου. Μια φορά να περπατήσεις αυτή τη φιλόξενη περιοχή αισθάνεσαι ένα άλλο αέρα να σου χαϊδεύει το πρόσωπο. Μπορεί και σου ξυπνά τις αισθήσεις που νιώθεις όταν βρίσκεσαι μακριά από την γκρίζα και μουντή τσιμεντούπολη που λέγεται Αθήνα. Σου υπενθυμίζει ότι κάπου εκεί ψηλά σ' αυτό το χωριουδάκι που λέγεται Χαραυγή υπάρχει ένας μικρός παράδεισος! Πείθεσαι ότι η περιοχή είναι αμόλυντη γιατί παρά την ανθρώπινη παρέμβαση δεν την έχει αλλοιώσει. Σπιτάκια παλιά λιθόκτιστα εγκαταλειμμένα αλλά και σπίτια πιο σύγχρονα με πολλές ανέσεις είναι χτισμένα στο χωριό μας. Μετά από ένα βαρύ χειμώνα με παγωμένα σοκάκια με χιόνι, αστραπές και βροντές οι κάτοικοί του ανυπομονούν με αγωνία να έρθει η άνοιξη που θα αγκαλιάσει το τοπίο με τη δική της μαγεία,καθώς τα δέντρα θα συναγωνίζονται το στολισμό της φύσης και θα σκορπούν μια μεθυστική ευωδία με όλη τους την απλοχεριά.
Αφιερώνω το παρακάτω ποίημα με όλη τη αγάπη και νοσταλγία που νιώθω για το χωριουδάκι μας σε όλους τους χωριανούς μας:

Μακριά από την πόλη και από την ταραχή.
Ελάτε εδώ όλοι στην εξοχή.
Εδώ είναι η ευτυχία, εδώ είναι η χαρά.
Μέσα στα νερά τα κρύα, τα δέντρα τα χλωρά.
Μακριά να είναι η λύπη, οι πόνοι τα δεινά.
Εδώ είναι ανθισμένοι οι κήποι και τα άνθη τους χλωρά.
Δύση και ανατολή αγκαλιάζει όλοι τη γη
τη μαγεία του μας χαρίζει το λένε ΧΑΡΑΥΓΗ !