|
Είναι φυλλοβόλο δένδρο και ανήκει στην οικογένεια Ροδανθών (Rosaceae). Η κορομηλιά είναι γνωστή και με την ονομασία κουμπουλιά και τζανεριά. Η καταγωγή της είναι από τις Μεσογειακές περιοχές όπου τις καλλιεργούσαν πριν 2000 χρόνια. Σήμερα βρίσκεται και καλλιεργείται σε πολλές περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας.Το δέντρο φτάνει σε ύψος τα 12 μέτρα , έχει μεγάλα οδοντωτά φύλλα που εναλλάσσονται και χνουδωτά παράφυλλα. Τα άνθη της είναι λευκά, σχηματίζουν ταξιανθίες και μοιάζουν με αυτά της βερικοκιάς και της αμυγδαλιάς εμφανίζονται πριν την έκπτυξη των φύλλων, τα δε κλαδιά της όταν είναι τρυφερά, είναι τριχωτά. Ο καρπός της κορομηλιάς είναι το κορόμηλο. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με εμβολιασμό, κυρίως της αμυγδαλιάς, αλλά και με σπορά. Είναι ανθεκτική στο ψύχος, ακόμα και στους ανοιξιάτικους παγετούς. Εάν κοπούν οι παραφυάδες τότε ευνοείται η γρήγορη ανάπτυξη του φυτού αλλά εξασθενίζει κιόλας και είναι επικίνδυνο να ξεραθεί. Οι ρίζες της είναι επιπόλαιες και έτσι μπορεί να φυτευτεί και σε ρηχά εδάφη, ακόμα και σε γλάστρες. Ο κορμός της βγάζει όταν τραυματιστεί μία κολλώδη ουσία σαν ρετσίνι, χρώματος κίτρινου ή πορτοκαλιού το οποίο προσελκύει πολλά έντομα. Δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικό φυτό και γενικά είναι σκληραγωγημένο, έτσι γίνεται και υποκείμενο εμβολιασμού για μεγάλη ποικιλία οπωροφόρων δέντρων. Προτιμά τη μοναξιά και όχι τις συστοιχίες δέντρων. Αποδίδει καρπούς πολύ νωρίς, μόλις από τον τρίτο χρόνο της ζωής της. Όλα τα είδη και τα υποείδη του γένους Prunus, απαντώνται ως αυτοφυή σε όλες τις περιοχές και τα υψόμετρα της χώρας μας και σε πολύ μεγάλη παραλλακτικότητα. Τα γνωστά κορόμηλα είναι παραλλαγές των ειδών Prunus insititia και Prunus myrobalan. Eκείνα που διατίθενται στην αγορά για νωπή κατανάλωση, είναι κυρίως τα πράσινα κορόμηλα με μεγάλο μέγεθος καρπού, τραγανή σάρκα και καλά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά. Ποικιλίες κατάλληλες για μαρμελάδες, κομπόστες, ζελέδες θα μπορούσαν να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τη ζήτησή τους, όμως δεν παράγονται στη χώρα μας. Το κορόμηλο έχει χρώμα κόκκινο, κιτρινωπό ή πράσινο ανάλογα με την ποικιλία. Η γεύση του κορόμηλου είναι γλυκιά και αρωματική και διαφέρει ελάχιστα από ποικιλία σε ποικιλία. Η μπουρνέλα είναι μεγαλύτερος σε μέγεθος καρπός και θεωρείται ο πιο εύγευστος. Γίνεται και λικέρ στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που είναι γνωστό με την ονομασία “σλίβοβιτς”. Υπάρχουν επίσης πράσινα κορόμηλα, με αρωματική νόστιμη γλυκόξινη γεύση, κίτρινα μικρότερα και πιο γλυκά. Φαρμακευτικές ιδιότητες: Τα κορόμηλα είναι πλούσια σε βιταμίνη C και περιέχουν ακόμα βιταμίνη Α και νικοτινικό οξύ και συνιστώνται κατά των συμπτωμάτων της υπερτροφίας του προστάτη. |