Στην Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών όλη η περιουσία της Σχολής Βελλάς!
Τι θα μείνει από τη Βελλά μετά την κατάργηση της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας η οποία έγραψε μία λαμπρή εκπαιδευτική ιστορία στον τόπο μας; Ουσιαστικά τίποτε απολύτως, καθώς με νόμο του υπουργείου Παιδείας όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία της καταργηθείσας Σχολής περνάει στην απόλυτη διαχείριση της Ανώτατης Εκκλ/κής Ακαδημίας Αθηνών, όπως εξάλλου και τα περιουσιακά στοιχεία της Α.Ε.Α. Θεσσαλονίκης που επίσης καταργήθηκε.
Πρόκειται για απόφαση που προσβάλλει την περιοχή μας, η δημοσιοποίηση της οποίας από τον «Π.Λ.» προκαλεί ήδη έντονες αντιδράσεις. Κι αυτό επειδή πρόκειται για περιουσία που δημιουργήθηκε χάρη στις εισφορές των Ηπειρωτών Ευεργετών όπως επισημαίνει ο Σπύρος Εργολάβος σε σχετική επιστολή του, χαρακτηρίζοντας ως ιδιαίτερα σοβαρό το συγκεκριμένο θέμα.
Το ΦΕΚ για τη Βελλά
«Ζούμε Αρμονικά Μαζί - Σπάμε τη Σιωπή»: Ρυθμίσεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και του εκφοβισμού στα σχολεία και άλλες διατάξεις» είναι ο τίτλος του Νόμου του υπουργείου Παιδείας (Νόμος 5029/2023 - ΦΕΚ 55/Α/10-3-2023) που στο Άρθρο 37 ρυθμίζει το καθεστώς των περιουσιακών στοιχείων για τις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες που καταργήθηκαν.
Συνοπτικά, αναφέρονται τα εξής: «α) Από το ακαδημαϊκό έτος 2022-2023… παύει η λειτουργία των Α.Ε.Α. Θεσσαλονίκης και Βελλάς Ιωαννίνων και λήγει η θητεία των μελών των Ακαδημαϊκών Συμβουλίων, των Προέδρων και των Διευθυντών Σπουδών των Προγραμμάτων τους. Ομοίως, από το ίδιο ακαδημαϊκό έτος, η Α.Ε.Α. Αθηνών υπεισέρχεται αυτοδικαίως και χωρίς άλλη διατύπωση σε όλα τα ενοχικά και εμπράγματα δικαιώματα επί του συνόλου της κινητής και ακίνητης περιουσίας και σε όλες τις απαιτήσεις και υποχρεώσεις των Α.Ε.Α. Θεσσαλονίκης και Βελλάς Ιωαννίνων, αντίστοιχα, ως οιονεί καθολικός διάδοχός τους, χωρίς την καταβολή φόρου, τέλους ή άλλου δικαιώματος υπέρ του Δημοσίου ή των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων, τηρουμένων των διατυπώσεων δημοσιότητας για τα ακίνητα. Η Α.Ε.Α. Αθηνών έχει στο εξής την αποκλειστική χρήση και διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων των Α.Ε.Α. Θεσσαλονίκης και Βελλάς Ιωαννίνων. Το ταμειακό υπόλοιπο των προηγουμένων ετών (αποθεματικό) των Α.Ε.Α. Θεσσαλονίκης και Βελλάς Ιωαννίνων περιέρχεται στην Α.Ε.Α. Αθηνών, ως αποθεματικό. Τα ταμειακά διαθέσιμα του έτους 2022 περιέρχονται στην Α.Ε.Α. Αθηνών ως ταμειακά διαθέσιμα.
Οι εκκρεμείς δίκες, στις οποίες διάδικα μέρη είναι οι Α.Ε.Α. Θεσσαλονίκης και Βελλάς Ιωαννίνων, συνεχίζονται αυτοδικαίως από την Α.Ε.Α. Αθηνών, χωρίς να επέρχεται βίαιη διακοπή και χωρίς να απαιτείται ειδική διαδικαστική πράξη για τη συνέχισή τους. Δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται για τις Α.Ε.Α. Θεσσαλονίκης και Βελλάς Ιωαννίνων ισχύουν έναντι της Α.Ε.Α. Αθηνών».
Η επιστολή Εργολάβου
Σε επιστολή του με αφορμή σχόλιο του «Π.Λ.» το περασμένο Σάββατο στη στήλη «Διαδόσεις» ο φιλόλογος – συγγραφέας Σπύρος Εργολάβος εκφράζει την έντονη αντίδρασή του στην παραπάνω απόφαση. Συγκεκριμένα, αναφέρει τα ακόλουθα:
«Σε σχόλιο της εφημερίδας σας με τον τίτλο ‘Δεν μένει τίποτα’ αναφέρετε πως ‘με κυβερνητική απόφαση όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία της Σχολής Βελλάς, η οποία έκλεισε, μεταβιβάζεται στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών’. Μια ακόμα καθαρά εθνική περιουσία, που συγκροτήθηκε με εισφορές Ηπειρωτών Ευεργετών και Δωρητών, όπως αναφέρει σε επιστολή του προς το Υπουργείο Παιδείας ο τότε μητροπολίτης Σπυρίδων το 1913 ξεπουλιέται και μάλιστα με κυβερνητική απόφαση, την οποία θα υπέγραψε κάποιος από τους άσχετους που διοικούν -αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί νόμιμη διοίκηση- το ταλαίπωρο Υπουργείο Παιδείας, από την ‘Παραλειτουργούσα’, κατά το Δημήτρη Τσάτσο, ‘Πολιτεία’. Και αυτό το ‘έγκλημα’ γίνεται, όπως και τόσα άλλα, χωρίς καμιά αντίδραση, από μας τους Ηπειρώτες, τους οποίους ο Ελευθέριος Βενιζέλος, το 1920, είχε αποκαλέσει ‘αυτοί οι Ηπειρώτες οι αμετανόητοι Έλληνες’. Τότε βέβαια, το είχε πει με την καλή σημασία του όρου.
Και το ‘ωραίο’, το τραγικό δηλαδή, είναι ότι ένα από τα προεκλογικά συνθήματα που κυριαρχούσαν πριν από λίγες μέρες από διεκδικητές της εξουσίας, ήταν αν ‘θα πάμε μπροστά ή πίσω’. Το βέβαιο είναι ότι πάμε πίσω -πολύ πίσω- όλα τα τελευταία χρόνια και το πισωγύρισμα συνεχίζεται χωρίς σταματημό. Το θέμα όμως είναι σοβαρότατο, το χειριστήκαμε ως Σχολική Εφορεία της Βελλάς, την περίοδο 1981 - 1985, υπό την Προεδρία του αείμνηστου Σωτήρη Δάκαρη, γι’ αυτό σύντομα θα επανέλθω με όλα τα αναμφισβήτητα στοιχεία, για να φανεί αν είμαστε πολίτες υπεύθυνοι και πονάμε για τον τόπο μας ή αν ζούμε σε ‘βαθιά άκραχτα μεσάνυχτα μέσα σε μια πολιτεία κοιμισμένη’, όπου κάποιοι ξεπουλάνε τα πάντα, χωρίς να δίνουν λόγο σε κανέναν».
πηγη.Εφημ.ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ